اي عشق! بيا كه سينههامان شد چاك
«اين النّبأ العظيم؟»، گشتيم هلاك
چشمي كه تو را نديده باشد كور است
خون شد دل ما، «متي ترانا و نراك»
اي عشق! بيا كه سينههامان شد چاك
«اين النّبأ العظيم؟»، گشتيم هلاك
چشمي كه تو را نديده باشد كور است
خون شد دل ما، «متي ترانا و نراك»
بـــه طـــور کـــامــلــاً تلــخــــی آرومـــــم ...!
اي امانت دار كوثر كي تو ميآيي ز در
وي وصي آل حيدر كي تو ميآيي ز در
چشم اميد تمام انبياء و اوليا بر ظهور تست آخر كي تو ميآيي ز در
ديدگان اشكبار شيعيان ميخواندت
كاي به عالم مير و رهبر كي تو ميآيي ز در
هر سحر گويد مؤذن با نواي تازهاي
مجري احكام داور، كي تو ميآيي ز در
روشني بخش قلوب مؤمنين و مؤمنات
منجي دلهاي مضطر كي تو ميآيي ز در
السلام علیک یا صاحبَ الزّمان
بـــه طـــور کـــامــلــاً تلــخــــی آرومـــــم ...!
همه عمر بر ندارم سر از این خمار مستی
که هنوز من نبودم که تو در دلم نشستی
تو نه مثل آفتابی که حضور و غیبت افتد
دگران روند و آیند،تو همچنان که هستی
بـــه طـــور کـــامــلــاً تلــخــــی آرومـــــم ...!
آقا سلام جمعه دلگیرتان بخیر
قد قامت العزا غم تکبیرتان بخیر
این جمعه هم براق تو را زین نکرده ام
صلح غلاف کرده شمشیرتان بخیر
جمعه تمام دشت پراز برکه های توست
این جمعه نیست رحمت بی انتهای توست
این دردها که درد من است و گناه من
همواره غم و شرم و حیای توست
بـــه طـــور کـــامــلــاً تلــخــــی آرومـــــم ...!
می نویسم که شب تار، سحر می گردد
یک نفر مانده از این قوم، که برمی گردد
بـــه طـــور کـــامــلــاً تلــخــــی آرومـــــم ...!
یکی می پرسد اندوه تو از چیست؟ سبب ساز سکوت مبهمت کیست ؟
برایــش صــادقـانه مـی نویـســم، بــرای آنکه بـاید بـاشد و نـیـست
بـــه طـــور کـــامــلــاً تلــخــــی آرومـــــم ...!
آقا بیا تا زندگی معنا بگیرد
شاید دعای مادرت زهرا بگیرد
آقا بیا تا با ظهور چشمهاتان
چشمهای ما کمی تقوا بگیرد
آقا بیا تا این شکسته کشتی ما
آرام راه ساحل دریا بگیرد
آقا بیا تا کی دو چشم انتظارم
شبهای جمعه تا سحر احیا بگیرد
پایین بیا خورشید پشت ابر غیبت
تا قبل از آن که کار ما بالا بگیرد
آقا خلاصه یک نفر باید بیاید
تا انتقام دست زهرا را بگیرد
اللهم عجل لولیک الفرج
بـــه طـــور کـــامــلــاً تلــخــــی آرومـــــم ...!
«گر نیایی فقیر می میرم»
مثل دنیا حقیر می میرم
چون کبوتر که در قفس حبس است
تک و تنها اسیر می میرم
ای شکوه ترنم باران
در فراقت کویر می میرم
توی شهر دلم زمین لرزه است
زیر آوار پیر می میرم
بی تو زجرآور است جان کندن!
وای بر من؛ چه دیر می میرم!
تو بیا، می خورم قسم به خدا
چون بگویی بمیر، می میرم
«مهدیا» ای تمام هستی من
گر نیایی فقیر می میرم
فاطمه معین زاده - اهواز
بـــه طـــور کـــامــلــاً تلــخــــی آرومـــــم ...!
مـــــه مـــن نقاب بگشا ز جمال کبریایی ... که بتــــان فرو گذارند اســـاس خــودنمایی
شده انتظارم از حد چه شود زدر درآیـی ... زدو دیده خون فشانم ز غمت شب جدایی
چه کنم که هست اینها گل باغ آشنایی
بـــه طـــور کـــامــلــاً تلــخــــی آرومـــــم ...!
مـــي ايـــــــــد از دور ,مــردي ســــواره بـــرمــركب عشـــق, چــــون ماهپــــاره
والشمــس رويـش, واللــيــــل مـــويـشگلـــها هــمه مســــت, از رنگ و بويـش
عـمــــامـــه بر سر, مثــل پيـمبـــــر (ص)در بـازوانــش نـيروي حيــــــــــــــــدر(ع)
ازپــاي تــاسـر در شـور و شيــــن استبــرق نگـاهــش مثل حســــين(ع) است
مي ايــد از دور خوشــــبو تر از يـــــاسدر چشــــم وابرو مـانـند عبــــــاس (ع)
القــصـه ايــن مــرد اميـد دلهاســـــــــتخوشبو تر از ياس فرزند زهراست(س)
بـــه طـــور کـــامــلــاً تلــخــــی آرومـــــم ...!