نگهداري نفس
شايد مهمترين قسمت تنفس، همين نگهداري باشد. وقتي شما هوا را در ريه خود نگه ميداريد، به كيسههاي هوايي خود فرصت ميدهيد كه تبادل اكسيژن و دياكسيدكربن را كامل انجام دهند. در تنفسهاي تند و سطحي، اين تبادل خوب صورت نميگيرد چون شما به ريههاي خود فرصت كافي نميدهيد.
طبق فرمول نفس بکشید
يكي از راههاي آگاهي بر تنفس، شمارش آن است. براي همين، امروزه فرمولهايي براي شمارش تنفس ارائه شده است كه شما ميتوانيد با استفاده از آنها بر تنفس خود آگاهي پيدا كنيد. جديدترين و معمولترين فرمول تنفسي، فرمول 2-4-1 است. يعني اگر شما تا يك شماره دم عميق ميكشيد، 4برابر آن هوا را در ريه نگه ميداريد و 2برابر آن، يعني نصف زمان نگهداري هوا را از ريهها خارج ميكنيد.
اين فرمول تنفسي، بر اساس ظرفيت تنفسي شما ميتواند افزايش يابد كه ميزان افزايش براي افراد مختلف متفاوت است. مثلا اگر دم عميق شما 3 شماره طول ميكشد، بايد با 12 شماره نفس خود را نگه داريد و سپس با 6 شماره هوا را از ريههاي خود خارج كنيد. منظور ما عمدتا آگاهي بر تنفس است و شما ميتوانيد فرمول را كمي تغيير هم بدهيد به شرط آن كه طولانيتر بودن زمان نگهداري نفس را جدي بگيريد.
راه و رسم نفس کشیدن را یاد بگیرید
تنفس عميق، شامل 3 مرحله است که در زیر با آن ها آشنا میشوید:
دم عميق
نگهداري نفس
بازدم عميق
دم عميق
فرو بردن هوا به ريهها يعني دم، مطلوب ما نيست مگر آنكه اين شرايط را داشته باشد:
الف- آهسته و آرام باشد. دم شتابآميز هرگز نميتواند ريهها را به طول كامل پر كند يعني شما هرچقدر سعي كنيد كه نفس عميق بكشيد اما اين كار را با شتاب انجام دهيد، ريههاي شما به طور كامل پر نميشود. بايد آهسته ريهها را از هوا پر كنيد.
ب- نفس عميق بايد شكمي باشد. دم عميق، قسمتهاي فوقاني قفسه سينه از هوا پر ميشود كه در تنفس سطحي هم، چنين چيزي رخ ميدهد. آنچه مطلوب ماست، پر شدن قسمتهاي تحتاني قفسه سينه و حبابچههاي هواست. سعي كنيد با قسمت شكم خود، نفس بكشيد. وقتي به آرامي ريهها را ازهوا پر ميكنيد، در آخرين لحظات، يك فشار و درد اندكي را در قسمت فوقاني شكم (ديافراگم) خود حس كنيد اما چرا ميخواهيم چنين حالتي ايجاد شود؟
سلولهاي بدن ما با خون ارتباط مستقيم ندارند بلكه اين ارتباط را لنف يا آب ميان بافتي ايجاد ميكند. لنف موادغذايي را از خون ميگيرد و در اختيار سلول قرار ميدهد و از طرفي مواد زايد را از سلول به خون بازميگرداند. هرچه لنف اين تبادل را سريعتر و بهتر انجام دهد، سلامت سلول و شادابي آن بيشتر ميشود. به طور كلي سلامت سلول به 2 عامل وابسته است: شتاب و سلامت خون، شتاب و سرعت لنف.