خواص مریم گلی

[!MAHSA!]

کشتگاه اصلی این گیاه
سواحل شمالی مدیترانه بوده و امروز در بخشی از یوگسلاوی کشت می شود. در قرون وسطی در اروپای مرکزی آن را به عنوان یک داروی مهم می شناختند و در قرن شانزدهم چای آن در انگلیس رواج بسیار داشت. عرب ها آن را نشانه جاودانگی می دانستند و بر این باور بودند که ظرفیت ذهن را افزایش می دهد.

در آشپزی آن را به همراه غذاهای چرب مانند گوشت اردک و غاز مورد استفاده قرار می دهند. مریم گلی به همراه کربوهیدرات ها غذا را خوشمزه می کند. از این رو در تهیه نان، سوپ و سیب زمینی مورد استفاده قرار می گیرد. ترکیب آن با پیاز، بادمجان و گوجه فرنگی نیز بسیار رواج دارد. مصرف آن در تهیه خورش، گوشت پخته و گوشت کبابی بسیار مطلوب بوده و برگ های آن در تزئین غذا مورد استفاده قرار می گیرد

روغن مریم گلی ضدعفونی کننده و قابض است، از این رو در درمان گلودرد، مشکلات دهان و گاهی برای درمان بریدگی و کبودی به کار گرفته می شود. تحقیقات نشان می دهد، مریم گلی دارای خواص استروژنی است. عاعصاب و افزایش قدرت تمرکز مفید است.

مریم گلی همچنین برای درمان تعرق زیاد و بند آمدن خون در بریدگی ها کاربرد دارد. جویدن برگ های تازه و همچنین نوشیدن چای آن برای دهان و گلو درد مفید است.

مریم گلی در درمان دل درد، اسهال، نفخ، آنفلوآنزا و سرماخوردگی بسیار مؤثر است.

شست وشوی موها با آن، شوره سر را از بین می برد. ترکیب مریم گلی با نعناع، رزماری و ‎.‎.‎. درمانی برای سردرد است. مریم گلی قاعدگی را تنظیم کرده، شیر را کاهش داده و در درمان گرگرفتن های دوران یائسگی مؤثر است. روغن آن برای تصفیه هوا به کار رفته و رایحه خوشی دارد.لاوه بر این قند خون را در افراد دیابتی کاهش داده و برای رفع خستگی ذهنی، آرامش و افزایش قدرت تمرکز موثر است .

[!MAHSA!]

[. : : H@med : : .]

خواص گیاهان دارویی - گیاه مریم گلی گیاهی با قدمت بسیار طولانی است و در حدود ۱٠٠٠ سال پیش به وجود این گیاه دارویی پی برده و از آن استفاده می كرده اند از جمله ابوعلی سینا در كتابهای خود به این گیاه دارویی اشاره كرده و خواص آن را برشمرده و تأكید بر مصرف آن كرده است.
این گیاه دارویی ضد درد، آرامش بخش و برای كاهش قند خون استفاده می شود. این گیاه دارویی (مریم گلی)در تمام مناطق معتدله رویش دارد. گلهای سفید زیبایی می دهد، بصورت خوشه ای است و جزء گیاهان معطر و خوشبو است كه طعم بسیار تلخی دارد.
این گیاه دارویی آرام بخش و مقوی اعصاب است. همچنین یك داروی ضد عفونی كننده بسیار قوی است. اگر از جوشانده این گیاه بصورت قرقره استفاده شود، جوشهای داخل دهان و بعضاً آفت دهان را درمان می كند.
همچنین برای زخمهایی كه بر اثر واریس به وجود می آید بسیار مؤثر است.در آنژیم و انواع گلو درد نیز از این گیاه استفاده می شود. از جوشانده این گیاه برای ضماد و جوشهای بدن استفاده می شود. جوشانده غلیظ این گیاه اگر با آب مخلوط شود برای دردهای مفصلی، رماتیسم و حتی راشیتیسم كودكان بسیار مفید و مؤثر است.

[samane67]

شرح گیاه
مریم گلی گیاهی است علفی، چند ساله با ساقه چهار گوش کرک دار، بلندی گیاه حدود 50 سانتی متر می باشد. برگهای آن متقابل پوشیده از کرک به رنگ سبز مایل به سفید. برگهای پائین ساقه دراز بیضی، به طول 5-4 سانتی متر و نوک تیز، کناره برگها دارای دندانه های منظم با دمبرگ ولی برگهای واقع در قسمت بالای ساقه بدون دمبرگ و کوچک است. گلهای این گیاه به رنگ آبی مایل به بنفش معمولاً در تابستان سال دوم (فاصله خرداد و تیر) ظاهر می شود، که به صورت دسته های 3 تا 4 تایی در طول قسمتهای انتهایی ساقه پدید می آید. هر گل آن دارای کاسه ای مرکب از 2 لوب (لوب فوقانی دارای 3 دندانه) و جامی لوله ای شکل و دارای دو لوب کاملاً مشخص و یک حلقه از تار در ناحیه قاعده آن است. درون جام گل آن منحصراً دو پرچم با میله کوتاه و منتهی به بساک زایا جای دارد.میوه اش چهار فندقه ای، محصور در کاسه گل است.


نیاز اکولوژیکی
مریم گلی گیاهی است مدیترانه ای که در طول رویش به گرما و هوای خشک نیاز دارد (مقاومت این گیاه به گرما زیاد است) این گیاه 5 تا 7 سال عمر می کند. بذور تا 3 الی 4 سال از قوه رویشی مناسبی برخوردارند و در درجه حرارت 12 تا 15 درجه سانتی گراد شروع به رویش می*کنند. رشد گیاه در سال اول کند است و گل دهی تا اوایل تابستان (تیر – مرداد) همچنان ادامه می یابد. تشکیل میوه از اواخر مرداد شروع می شود. بذر پس از رسیدن از گیاه جدا و به اطراف پراکنده می شود. گیاهان جوانی که از بذر رویش یافته اند نیاز زیادی به آب دارند. این گیاه در فصل زمستان در دمای پائین تر از (15-) درجه سانتی گراد دچار سرمازدگی و طی 5 تا 6 روز خشک می شود. مریم گلی برای رویش به خاک خاصی نیاز ندارد. و تقریباً در هر نوع خاکی به خوبی رشد می کند. هوای گرم و خاکهای با بافت متوسط (خاکهای شنی – رسی) که حاوی مقادیر مناسبی ترکیبات کلسیم باشند برای کشت گیاه مناسب است خاکهای شنی بسیار نرم (ماسه بادی) و فقیر از مواد غذایی و زمینهای گود، مناطق سرد و رطوبت فراوان از عوامل محدود کننده رشد گیاه است. برگرداندن خاک بین ردیف ها به منظور تهویه نقش عمده ای در افزایش عملکرد دارد. PH خاک برای کشت مریم گلی بین 9/4 تا 2/8 مناسب است مریم گلی را می توان با هر گیاهی به تناوب کشت کرد.
آماده سازی خاک
اوایل پائیز با اضافه کردن 20 تا 30 تن در هکتارکودهای حیوانی کاملاً پوسیده به خاک، زمین را شخم عمیقی می زنند سپس در صورت لزوم60تا 80 کیلوگرم در هکتار اکسید فسفر و 40 تا 60 کیلوگرم در هکتار اکسید پتاس بهخاک اضافه می کند. در اوایل بهار قبل از کشت نیز 60 تا 80 کیلوگرم در هکتار ازت بهزمین می افزایند. اواخر زمستان یا حداکثر اوایل بهار سله ها و کلوخه ها را خرد میکنند. بستر را پس از تسطیح برای کشت آماده می نمایند.
تاریخ و فواصل کاشت

زمان مناسب برای کشت مستقیم بذر در زمین اصلیاواخر پائیز است.زمان مناسب برای کشت بذر در خزانه هوای آزاد، بهار (بین ماههایفروردین و اردیبهشت) می باشد. بهترین زمان برای تکثیر رویشی مریم گلی فصل پائیز میباشد.
کاشت

مریم گلی را می توان توسط بذر یا از طریق رویشی تکثیر نمود.کشتتوسط بذر به دو روش مستقیم و غیر مستقیم انجام می گیرد. کشت مستقیم : بذور را درزمان مناسب در ردیفهایی به فاصله 60 تا 70 سانتی متر کشت می نمایند. عمق بذر درهنگام کشت باید 3 تا 4 سانتی متر باشد. مقدار بذر مورد نیاز برای هر هکتار زمین 15تا 20 کیلوگرم است. کشت غیر مستقیم : در این روش بذور را در خزانه هوای آزاد کهبستر آن برای کشت مریم گلی آماده شده است، کشت می نمایند. برای هر هکتار زمین به250تا 300 متر مربع خزانه و 5/1 تا 2 کیلوگرم بذر نیاز می باشد. بذور در خزانههوای آزاد و در ردیفهایی به فاصله 15 تا 20 سانتی متر کشت می شوند. با آبیاری منظمسطح خزانه و وجین علف های هرز محیط آن، نشاء ها را در فصل پائیز که ارتفاع آنها به15تا 20 سانتی متر می رسد به زمین اصلی منتقل می کنند عمل انتقال در ساخت های کوچکبا دست و در مقیاس وسیع کشت به وسیله ماشین نشاء کار انجام می گیرد. نشاء ها درزمین اصلی در ردیفهایی به فاصله 70 سانتی متر کشت می شوند. فاصله دو بوته در ردیف40تا 50 سانتی متر مناسب می باشد. تکثیر رویشی تکثیر رویشی از طریق تقسیم بوتهصورت می گیرد. در این روش بوته هایی را که 3 تا 4 سال از عمر آنها می گذرد از زمینخارج می کنند. هر یک از بوته ها را به 3 تا 4 قطعه تقسیم و سپس آنها را در زمیناصلی کشت می نمایند.
داشت
بهار سال دوم (اوایل اردیبهشت) برای تسریع در رویش و افزایشعملکرد ، ساقه گیاهان از فاصله 8 تا 10 سانتی متری سطح زمین بریده می شوند. پس ازآن گیاه بسرعت رشد می کند و شاخه های جدید با برگهای انبوه که سرشار از اسانس میباشد، بوجود می آیند.در طول رویش گیاه وجین علف های هرز ضروری است در مقیاس وسیعکشت علاوه بر برداشت مکانیکی علفهای هرز، مبارزه شیمیایی نیز ضرورت دارد.دو هفتهقبل از انتقال نشاء ها به زمین اصلی می توان از علف کشهای آرزین به مقدار 2 تا 5/2کیلو گرم در هکتار، آفالون(Afalon)به مقدار 5/1 تا 2 کیلوگرم در هکتار مرکازین (Merkazin) به مقدار 5/2 تا 3 کیلوگرم در هکتار استفاده نمود. در سالهای دوم و سومدر فصل بهار و قبل از رویش گیاه می توان علف کشهای مالوران (Maloran) به مقدار 3کیلوگرم در هکتار، دوآل (Dual) به مقدار 5/2 تا 3 کیلوگرم در هکتار و فوسیلاد (Fusilad) به مقدار 8/1 تا 5/2 کیلوگرم در هکتار به صورت محلول پاشی بکار برد. مبارزه با بیماریهای قارچی در گیاه باید مد نظر باشد.
برداشت
چنانچه تکثیر توسط بذور انجام گیرد و بذر به صورت مستقیم درفصل پائیز کاشته شده باشند یا نشاء ها در فصل پائیز به زمین اصلی منتقل شده باشندمی توان یکسال بعد محصول را برداشت نمود.در سال می توان تا 3 بار محصول برداشتنمود. اولین برداشت قبل از گل دهی و اوایل خرداد انجام می گیرد.پیکر رویشی گیاه رادر سطوح کم کشت به وسیله داس و در مقیاس وسیع کشت با ماشین و از حد فاصل بین قسمتچوبی شده و قسمت سبز ساقه برداشت می کنند. دومین و سومین برداشت به ترتیب درتابستان (اوایل مرداد) و پائیز (مهر) انجام می گیرد. هنگام سومین برداشت باید توجهداشت گیاهان از نواحی تحتانی و نزدیک به سطح زمین برداشت شوند و در غیر اینصورتگیاهان در زمستان دچار سرمازدگی شده و خشک می شوند اندام های جمع آوری شده را میتوان در سایه خشک کرد یا از خشک کن الکتریکی در دمای 40 درجه سانتی گراد استفادهنمود. در سالهای دوم و سوم عملکرد برگ تازه (در هر سه مرحله) 5/2 تا 3 تن در هکتارو عملکرد پیکر رویشی تازه به 5 تا 8 تن در هکتار می باشد. نسبت اندام تازه به خشک 5به 1 می باشد. گیاه در مرحله گل دهی حاوی بیشترین مقدار اسانس است و ساعت 12 ظهرپیکر رویشی حداکثر مقدار اسانس را دارد. لذا ظهر زمان مناسبی برای برداشت محصولمریم گلی است مقدار اسانس حاصل از پیکر رویشی گیاه 8 تا 10 کیلوگرم در هکتار است.
دامنه انتشار
گیلان، صحنه ، خرقان
فرآوری
برگ ها و سرشاخه های مریم گلی دارای اسانس، موسیلاژ،ترکیبی به نام سالوین، فلاونوئید، ساپونین و .. هستند. اسانس این گیاه دارایترکیباتی چون تویون، سینئول، کامفور، پینن و .. است و به رنگ زرد بسیار کمرنگ میباشد.
خواص درمانی و کاربرد
برگ ها و سرشاخه های گلدار مریم گلیخواص درمانی متعددی دارند که مهمترین آنها عبارتند از: ضدعفونی کننده (در صورتاستفاده ی خارجی)، ضدتشنج، کمک کننده به هضم غذا، کاهش دهنده ی قند خون، ضدنفخ و ....
احتیاطات مصرف:مصرف این گیاه در دوران بارداری منع شده است وفرآورده های حاصل از این گیاه سبب کاهش ترشح غدد شیری در مادران میشوند.
نحوه ی مصرف: 2 تا 3 گرم برگ خشک شده را بصورت دمکرده سهبار در طول روز مصرف نمائید.
خواص دیگر این گیاه:
گياه مريم گلي گياهي با قدمت بسيار طولاني است و در حدود ۱٠٠٠ سال پيش به وجوداين گياه پي برده و از آن استفاده مي كرده اند از جمله ابوعلي سينا در كتابهاي خودبه اين گياه اشاره كرده و خواص آن را برشمرده و تأكيد بر مصرف آن كرده است.
اين گياه ضد درد، آرامش بخش و براي كاهش قند خون استفاده مي شود. اين گياه در تمام مناطق معتدله رويش دارد. گلهاي سفيد زيبايي مي دهد، بصورت خوشه اي است و جزء گياهان معطر و خوشبو است كه طعم بسيار تلخي دارد.
اين گياه آرام بخش و مقوي اعصاب است. همچنين يك داروي ضد عفوني كننده بسيار قوي است. اگر از جوشانده اين گياه بصورت قرقره استفاده شود، جوشهاي داخل دهان و بعضاً آفت دهان را درمان مي كند.
همچنين براي زخمهايي كه بر اثر واريس به وجود مي آيد بسيار مؤثر است.
در آنژيم و انواع گلو درد نيز از اين گياه استفاده مي شود. از جوشانده اين گياه براي ضماد و جوشهاي بدن استفاده مي شود. جوشانده غليظ اين گياه اگر با آب مخلوط شود براي دردهاي مفصلي، رماتيسم و حتي راشيتيسم كودكان بسيار مفيد و مؤثر است.