برگ سنا

[!MAHSA!]

"سنا" گیاهی است که بیشتر به شکل بوته ‌ای می‌ باشد و از برگ آن استفاده می‌ شود. جنس گیاه به نام Cassia می‌ باشد و از خانواده ی نخود است.
سنا

از بیشتر گونه‌های آن جهت درمان یبوست استفاده می‌ کنند. برگ همه ی گونه‌ها به خاطر وجود ترکیباتی به نام"انتراکینون‌ها" تلخ می‌ باشد.

با وجودی که گونه ‌ای از سنا در جنوب ایران و در حوالی خلیج ‌فارس می‌ روید، ولی به دلیل نیاز زیاد به این گیاه، عمده ی آن وارداتی است. گرچه گونه ی ایرانی و نوع وارداتی از نظر گیاه‌شناسی با هم متفاوت می ‌باشند، ولی از نظر خواص ضد یبوست مشابه هستند.

میزان مصرف روزانه ی برگ سنا برای افراد بزرگسال، بین نیم تا یک گرم است که می‌ توان بر روی آن حدود یک استکان آب ریخت و 10 دقیقه جوشاند، سپس صاف کرد و میل نمود.

بهترین زمان مصرف شب هنگام است. گرچه می‌ توان این محلول تلخ را با نبات یا عسل شیرین کرد، ولی تلخی آن کاملاً از بین نمی‌رود.
در مصرف سنا نباید زیاده‌ روی کرد، چرا که ممکن است باعث اسهال شدید گردد. همچنین نباید از سنا به‌ طور ممتد و طولانی استفاده کرد، چون باعث تنبلی روده می‌ گردد. بهتر است پس از دو هفته استفاده، یک یا دو هفته مصرف آن را قطع نماییم.

[!MAHSA!]

سنا را از برگ‌های خشک شده انواع کاسیاها بالاخص کاسیا اکوتیفولیا «سنای اسکندریه» و کاسیا انگوستیفولیا «سنای هندی» یاتی نولی، از تیره نخود به دست می‌آورند این گیاه در طبیعت به صورت بته و درختچه‌ها ی کوچک یک متر وجود دارد، بومی آفریقا و هندوستان بوده و به صورت وحشی و کشت شده یافت می‌شود. برگ‌ها به صورت پر مانند روی ساقه‌ها قرار گرفته، بیضی شکل و نوک تیز می‌باشند، رنگ و اندازه آنها در گونه‌های مختلف فرق می‌کند مثلاً رنگ کاسیا اکوتیفولیا سبز زیتونی. در صورتی که رنگ انگوستیفولیا مایل به زرد است. بوی آن مشخص و طعم آن ابتدا کمی شیرین و سپس تلخ و زننده می‌گردد. ترکیبات ماده مؤثر آن جزء دسته انتراکینون گلی کوزیدها بوده و عبارتنداز: سنوزید B , A (۵/۲ درصد) و مقدار کمی سنوزید D , C می‌باشد. این ترکیبات در اثر آبکافت تبدیل به رئین و الوا مودین می‌گردند. علاوه بر ترکیبات فوق دارای مقداری رزین «امتیک»، مقدار کم روغن فرار، موسین، و مشتقات فلاون‌ها مثل کامفورید، کامفورول و ایزورامنتین می‌باشد
خواص درمانی فرآورده خیسانده برگ آن را به عنوان یک مسهل سالم مورد استفاده قرار می‌دهند و میوه سنا نیز خاصیت مسهلی داشته ولی اثر آن ملایم تر می‌باشد.