از روي گياهي که « اريت روکيسلين کوکا » ناميده مي شود. کوکائين يک داروي بي حس کننده موضعي و محرک سيستم اعصاب مرکزي است. مي توان آنرا بوسيله جويدن برگهاي کوکا، کشيدن ( دود کردن ) و استنشاق يا تزريق کردن استعمال کرد.
تاريخچه اي از کوکائين:
اولين بار مکتشفان اسپانيايي مشاهده کردند که چگونه مردمان بومي آمريکاي جنوبي مي توانستند بوسيله جويدن برگهاي کوکائين با خستگي مبارزه کنند

يک علت طبي از گياه کوکا اعلام کردند آن در 1569 بود. در 1860 " آلبرت نيمن " از برگ کوکا « کوکائين » را جدا کرد و توضيح داد که عمل ( بي حسي ) هنگامي که دارو در روي زبان قرار داده مي شود انجام مي گيرد. " آنجلو مارياني " نخستين بار در 1880 دارويي نوشيدني که «وين مارياني يا شربت کولا » ناميده مي شد توليد کرد که شامل 11 ٪ الکل و m.g 5/6 کوکائين در هر اُنس بود ( اونس = سنگي برابر 18 گرم ).
روان درمانگر مشهور "زيگمو نروويد " در 1884 کوکائين را براي انواع بيماريها و معتادان به الکل و مرفين توصيه کرد. متأسفانه بسياري از اين بيماران به سوي معتاد شدن به کوکائين رفتند.
در 1886 "جان پيمبيرتون " کوکاکولا را توسعه داد. نوشيدني که شامل کوکائين و کافئين بود. در سال 1906 کوکائين از کوکاکولا برداشته شد ( اما هنوز کافئين وجود دارد ). "هريسون " مخدر مشابه اي در 1914 به طور غير قانوني از کوکائين ساخت. سرانجام در 1985 به سرعت « کراک کوکائين» به عنوان مشکل عمده دارويي معرفي شد.

تأثيرات کوکائين بر روي دستگاه عصبي :
يک روز ( مقدار مجاز ) بين 25 تا mg150 از کوکائين در هنگام استنشاق استعمال مي شود کمتر از چند ثانيه به کمتر از چند دقيقه بعد از مصرف کردن، کوکائين باعث :
1 ـ احساس شنگولي
2 ـ برانگيختگي جنسي
3 ـ کاهش گرسنگي
4 ـ احساس نيرومندي
بعد از هر کدام از چيزهاي ذکر شده در بالا
در اواخر حدود يک ساعت استعمال کننده هاي کوکائين ممکن است در دوره هايي از افسردگي سقوط کنند. اين سقوط باعث مي شود که استعمال کننده هاي کوکائين در جستجوي کوکائين بيشتري براي خارج شدن از اين افسردگي باشند که نتيجه آن اعتياد است. ترک کوکائين مي تواند باعث عادت کردن به احساس افسردگي، نطصرب و پارانوئيد شود.
آن عادت ممکن است آنها را در دوره هايي از فرسودگي و خواب طولاني ببرد ( بروند ). دوزهاي گوناگوني از کوکائين مي تواند همچنين مشکلات
رفتاري و نورولوژيايي مشابه را توليد کند
1 ـ سرگيجه
2 ـ سر درد
3 ـ مشکلات حرکتي
4ـ اضطراب
5 ـ بي خوابي
6 ـ افسردگي
7 ـ توهمات

برگ ناشي از مصرف زياد کوکائين ( مقدار بيش از حد ) چندان هم نامتداول نيست. کوکائين باعث افزايش بيش از حد فشار خون شده که منجر به خونريزي مغزي مي شود. تنگ شدن مجراي رگهاي خوني مغز نيز منجر به سکته مغزي مي گردد. مقدار بيش از حد کوکائين مي تواند موجب بروز مشکلات قلبي و تنفسي گردد که به مرگ مي انجامد . "لن بياس " بازيکن بسکتبال تيم دانشگاه مريلند در سال 1986 بر اثر همين سانحه جان خود را از دست داد. "جان بلوشي " کمدين نيز بر اثر مصرف بيش از حد کوکائين و هروئين در سال 1982 جان خود را از دست داد. کوکائين بسيار انرژي زاست. اگر آنرا به حيوانات بدهيم به آن عادت خواهند کرد. در واقع اگر حيوانات داراي حق انتخاب باشند شوکهاي الکتريکي ناشي از مصرف کوکائين را تحمل مي کنند و ديگر لب به آب و غذا نمي زنند.
کوکائين جذب انتقال دهنده هاي عصبي دوپامين ، نوراپي نفرين و سروتونيني را مختل مي کند. بنابراين اين انتقال دهنده هاي عصبي مدت زمان بيشتري را در شکاف سيناپسي باقي مي مانند.
تحقيقات همچنين نشان داده است که کوکائين مي تواند موجب آزاد
شدن دوپامين از نورونهاي مغز شود. وکائين سيستم عصبي پيراسوني را تحت تأثير قرار مي دهد. اين تأثيرات شامل تنگ شدن رگهاي خوني، بزرگتر شدن مردمک چشم و بي نظم شدن ضربان قلب مي باشد.