تحقیقات نشان می دهد مردان 7 برابر بیش از زنان، همسر خود را درصورت گرفتار شدن به بیماری شدید ترک می کنند

[!MAHSA!]

لسلی (زنی مبتلا به سرطان) می گوید: مواجه شدن با سرطان برای او بسیار آسانتر از واکنش شوهرش به بیماری اش بود. او ادامه می دهد ما 10 سال با یکدیگر بودیم و من همواره فکر می کردم شوهرم فردی حساس و متعهد است. اما زمانی که فهمید من دچار سرطان هستم چنان مرا ترک کرد که گویی اگر نزدیک من شود او نیز دچار سرطان خواهد شد. بعد از 6 ماه متوجه شدم که او به آغوش دوست دختر سابق خود بازگشته است. محققان دانشگاه سیاتل آمریکا در بررسی 500 ازدواج- که در آن یکی از زوجین مبتلا به سرطان و یا ام اس شده بودند- دریافتند که 105 مورد از این ازدواج ها زمانی که زن مبتلا به یکی از این بیماری ها بود با طلاق همراه شد. در حالیکه تنها 15 مورد طلاق در زمانی که مرد دچار یکی از این بیماری ها بود ثبت شد. از 23 مورد ام اس نیز، 22 طلاق زمانی که زن دچا این بیماری شده بود رخ داد و از 23 طلاق مربوط به تومور مغزی، 18 مورد آن زمانی روی داده بود که زنان دچار آن بودند. محققان فرضیات گوناگونی را در ارتباط با تفاوت های مشاهد شده در مکانیسم های عاطفی مردان و زنان مطرح می نمایند. به نظر می رسد اصولا مردان به گونه ای برنامه ریزی شده اند که همسران بیمار خود را ترک نمایند اما زنان به طور اجتماعی و ژنتیکی به گونه ای می باشند که در مواجه با همسر بیمار خود قادر ند در کنار آنها بمانند. با این حال دلایل چنین رفتارهایی پیچیده می باشد. فرضیات دیگر می گوید نقش های سنتی همسران زمانی که زنان بیمار می شوند به طور قابل ملاحظه ای تغییر می کند. به طوری که مرد علاوه بر کار بیرون از خانه، باید از همسر خود مراقبت نماید، او را به دکتر ببرد، وظایف داخل خانه را انجام دهد و... که اینها حتی متعهدترین مردان را نیز خسته می کند.