ارالله زمخشري زماني كه مي مرد دو بيت شعر سرود و وصيت كرد كه آن را بر روي قبرش بنويسند و مضمون آن دوبيت اين بود : پروردگارا به تحقيق در حالي صبح كرده ام كه در خاك تيره مهمان تو هستم و در نزد هر كريم و بخشنده اي براي مهمان حقوقي است پس گناهانم را بر من ببخش و از آن ها در گذر كه آنها بزرگند و از غير بزرگ در نمي گذرند ( ولي از بزرگ گذشت مي كنند ) .