خواص میوه به

[!MAHSA!]

سرزمین میوه به، بین دریای خزر و دریای سیاه است،جایی که رشته کوه شمال ترکیه را به ایران پیوند می دهد بیشتر از 4000 سال است که درخت به، در آسیا و مدیترانه می روید. درخت به، برای رویش به دمای کمتر از 7 درجه سانتیگراد احتیاج داردر بهار گل های درخت به درمی آیند که رنگ صورتی یا سفید هستند. به در منطقه چهاردانگه هم به صورت وحشی (خود رو در جنگل) و هم به صورت کاشت در باغ های روستایی وجود دارد. مرکز عمده به وحشی در منطقه چهاردانگه در گذشته روستای ازنی بود . در مکانی در نزدیکی محل به نام اندون نزدیک به 20 هکتار پوشیده از به وحشی بود و روستاهای اطراف و حتی از کیاسر برای چیدن به و استفاده از تخم آن به این مکان می آمدند . اما متاسفانه این باغ طبیعی از بین روفته و درخت توسکا به جای آن توسط جنگلبانی کاشته شده است.
ه، جزو خانواده گلابی و سیب می باشد. ظاهر میوه به، شبیه سیب زرد یا گلابی است. مزه و طعم میوه به، شبیه سیب است. میوه به کمی خشک، سفت، ترش و شیرین می باشد. مارمالاد، مربا و ژله به بسیار فراوان است میوه به همانند سیب، در حین پختن پکتین تولید می کند پکتین باعث سفت شدن به می شود در کشورهای خاورمیانه میوه به، یک غذای معمول بود که هم به صورت خام وهم به صورت پخته خورده می شد اگر میوه به نرسیده باشد، آن را در دمای اتاق قرار می دهند تا تمام میوه به رنگ زرد درآید و بو دار شود حال اگر می خواهید میوه به رسیده را چند روز نگه دارید، آن را در یخچال قرار دهید، ولی به را کنار سیب یا گلابی نگذارید، زیرا ممکن است بوی خوش آن بر روی میوه های دیگر اثر بگذارد میوه به را به صورت آبپز و بخارپز تهیه کرده و به عنوان غذا یا دسر مصرف می کنند.


عقاید مردم در مورد میوه به

از لعاب به دست آمده ی آن، برای لوله کردن مو و صاف نگه داشتن آن در زمان قدیم، زنان دانه به را می کوبیدند و در مقداری آب خیس می کردند. یک نظریه در مورد به این بود که اگر زنان باردار میوه به را زیاد بخورند، بچه آنها نابغه خواهد شد. اروپایی ها بر این باورند که میوه به، به هضم گوشت کمک می کند. به همین دلیل با گوشت های چرب، به، سرو می شود.