فیلم‌های کمدی رمانتیک معروف به فیلم‌های دخترانه‌اند. غلظت بالای احساس در این فیلم‌ها و پایان خوش همیشگی آنها و همچنین اتفاقات ساده و دوست‌داشتنی و قابل تصور در کنار محیط و شخصیت‌های فانتزی و قهر و آشتی‌های متعدد باعث شده تا این لقب به فیلم‌های کمدی رمانتیک داده شود. در دنیای فیلم‌های عاشقانه، همیشه یك مرد خجالتی و جذاب با دختری آشنا می‌شود. جدل‌ها و بحث‌های دختر و پسر پایه رابطه‌شان را محكم‌تر می‌كند و زوج‌هایی كه با اتفاقات غم‌انگیز از هم جدا شده‌اند بار دیگر با اتفاقات خوش یمن غیرمنتظره آشتی می‌كنند. دانشمندان اما، كم‌كم دارند نگران می‌شوند كه این دنیای خیالی ممكن است جلوی ظهور عشق واقعی را در دنیای واقعی بگیرد...


فیلم‌های کمدی رمانتیک معروف به فیلم‌های دخترانه‌اند. غلظت بالای احساس در این فیلم‌ها و پایان خوش همیشگی آنها و همچنین اتفاقات ساده و دوست‌داشتنی و قابل تصور در کنار محیط و شخصیت‌های فانتزی و قهر و آشتی‌های متعدد باعث شده تا این لقب به فیلم‌های کمدی رمانتیک داده شود. در دنیای فیلم‌های عاشقانه، همیشه یك مرد خجالتی و جذاب با دختری آشنا می‌شود. جدل‌ها و بحث‌های دختر و پسر پایه رابطه‌شان را محكم‌تر می‌كند و زوج‌هایی كه با اتفاقات غم‌انگیز از هم جدا شده‌اند بار دیگر با اتفاقات خوش یمن غیرمنتظره آشتی می‌كنند. دانشمندان اما، كم‌كم دارند نگران می‌شوند كه این دنیای خیالی ممكن است جلوی ظهور عشق واقعی را در دنیای واقعی بگیرد...



هفته گذشته پژوهشگران دانشگاه هریوت وات در شهر ادینبرگ كه به مطالعه بهترین روش‌های مشاوره درباره روابط شخصی می‌پردازند، 40 فیلم عاشقانه هالیوودی را مورد پژوهش قرار دادند. این پژوهش نشان می‌دهد مراجعین این مرکز از تاثیرات منفی این فیلم‌ها گله كرده‌اند و گفته‌اند تماشای فیلم‌های عاشقانه هالیوودی، تصوری غلط از عشق در ذهنشان ایجاد كرده كه در زندگی واقعی برایشان مشكل‌ساز شده است. دكتر بایرن هلمز، می‌گوید كه بارها شاهد مراجعه‌كننده‌هایی بوده كه فكر می‌كنند اگر شریك زندگی آنها، دوستشان داشته باشد، بدون اینكه حرفی بزنند یا كاری بكنند حرف دل آنها را می‌فهمد. دكتر هلمز می‌گوید: «تحقیقات منسجم ما نشان می‌دهد این تصویر بارها در فیلم‌های كمدی عاشقانه هالیوودی نمایش داده شده است.» شنیدن اینكه فیلم‌های هالیوودی تصاویری غیر واقعی و مبالغه شده از عشق به ما می‌دهند شاید عجیب نباشد. اما تاثیر این فیلم‌ها چه قدر است؟ آیا واقعا بر ناخودآگاه ما اثر می‌كنند؟ دكتر هلمز و تیم پژوهشگری‌اش سعی كرده‌ا‌ند به این سوال جواب دهند. آنها 130 دانشجوی داوطلب را به تماشای فیلم عاشقانه «سرندیپیتی» ساخت سال 2001 واداشته‌اند و همین تعداد دانشجوی دیگر را برای تماشای یک فیلم درام انتخاب كرده‌اند. پس از تماشای فیلم، گروه اول، یعنی تماشاگران كمدی عاشقانه بیشتر به قضا و قدر معتقد شدند. این البته پژوهش كوچكی است اما دكتر هلمز معتقد است این نتایج حاكی از تاثیرات فیلم‌های عاشقانه است. مری لو گالیشین، رییس یک مركز تحلیل رسانه و ارتباطات جمعی در ایالت آریزونا می‌گوید: «آشكار كردن ضمیر خودآگاه و ناخودآگاه احساسات عاشقانه فرآیندی بسیار سخت است وتاثیر فیلم‌های رومانتیك روی این دو ضمیر هنوز مشخص و معلوم نیست.» او توضیح می‌دهد: «بعضی معتقدند فیلم‌های خشونت بار روی انسان تاثیر منفی دارند و باعث تحریك حس خشونت‌طلبی در او می‌شود، در حالی كه عده‌ای نیز معتقدند كه این صرفا تحریك خشونت است كه باعث می‌شود پرخاشجویی انسان به شكلی غیر خطرناك بروز كند.» با این حال این پژوهشگر به مردم توصیه می‌كند در تماشای این‌گونه فیلم‌ها هوشیار عمل كنند و متوجه باشند كه این فیلم‌ها ممكن است برای زندگی واقعی آنها دردسر ایجاد كند. او تاكید می‌كند: «حتی اگر آمار چندان قابل توجه نباشد، بهتر است این توصیه را جدی بگیرید و هشیاری خود را حفظ كنید.» البته همه كارشناسان با این عقیده موافق نیستند. «فیلیپ هادسون» یكی از اعضای انجمن مشاوره و رواندرمانی بریتانیا معتقد است فیلم‌های عاشقانه به‌رغم مشكلاتی كه ممكن است برای زوج‌های كم تجربه به وجود آورند، در آنها امید و اشتیاقی ایجاد می‌كنند كه برای یك رابطه واقعا لازم است. او تصریح می‌كند: «باید با داستان زندگی كنیم تا از آنها برای حل مشكلات زندگی واقعی كمك بگیریم. داستان‌ها به ما یاد می‌دهند هر چه قدر هم مشكلات زیاد باشد و ما در اوج نا امیدی باشیم، یك نفر آن بیرون منتظر ماست. ما در زندگی به امید احتیاج داریم و هالیوود امید تجارت می‌كند.»