عاشقانه ترين نگاهم را روي قايقي از باد نشاندم و پارو زنان سوي تو فرستادم ...

وقتي به ساحل نگاه تو رسيد چشمانت را بستي و قايق غرق شد

از من پرسید منو بیشتر دوست داری یا زندگی رو؟...

گفتم زندگی...قهر کرد و رفت.ولی اینو ندونست که همه ی زندگی من بود ...

درست است هر چيز قيمتي دارد .. اما قيمت هميشه نسبي است ..

وقتي روياهايمان را تعقيب ميكنيم .. ممكن است ديگران تصور كنند كه ما ناشاد و ترحم انگيز هستيم..

اما آنچه ديگران فكر ميكنند مهم نيست آن چه مهم است .. احساس خرسندي در قلب است .

بهش گفتم چه قدر دوسم داري ؟ گفت : به اندازه ي شكوفه هاي بهاري .

راست مي گفت چون ميدونست كه شكوفه هاي بهاري فقط دو روز زنده اند .

وقتي به گل نيلوفر نگاه مي کردم ترس تموم وجودمو برداشت

که شايد منم يه روز مثل گل نيلوفر تنها بشم.

سريع از کنار مرداب دور شدم.

حالا وقتي که ميبينم خودم مرداب شدم دنبال يه گل نيلوفر مي گردم

که از تنهايي نميرم و حالا مي فهمم گل نيلوفر مغرور نيست اون خودشو وقف مرداب کرده....

زمانيکه به دنيا آمدم، زير گوشم زمزمه کردند:

دوست بدار؛ دوست بدار؛ زيرا دوست داشتن بهترين رسم زندگيست

حال که با تمام وجود دوستش دارم مي گويند فراموش کن زيرا پشيمان مي شوی...