نگهداري از قناري

[SENATOR]

موضوع : قناری

بیماری های قناری

دارو ها: آنتی بيوتيکها از مهمترين داروهای ضد باکتريايی می باشند که در درمان بيماريهای مختلف انسان و دام بکار می روند . طبق تعريف اوليه ای که ارائه شده , آنتی بيوتيکها موادی هستند که توسط ميکروارگانيسمها توليد شده و اثر مهاری يا تخريبی خود را روی ساير ميکروارگانيسمها ظاهر می سازند .

سالمونلوز (salmonellosis)
اين بيماری در اثر تعداد زيادی از گونه های مختلف باکتری از جنس سالمونلا ايجاد می شود.اکثر گونه های اين باکتری بين حيوانات مختلف و حتی انسان مشترک می باشند و درجات مختلف بيماری را ايجاد می کنند . اين بيماری ممکن است از سه راه مختلف پرنده را مبتلا کند .
الف- آلودگی موجود در غذای مصرفی پرنده ( خصوصا تخم مرغ ) .
ب- آلودگی غذای پرنده با مدفوع جوندگان و يا فضولات پرندگان مبتلا .
ج- تماس مستقيم با پرنده تازه خريداری شده ای که يا درد وره کمون بيماری است و يا به صورت ناقل به ظاهر سالم ميکروب را از خود دفع می کند .

به ندرت نيز انتقال بيماری از طريق دست انسانهای مبتلا به سالمونلا و يا گزش انگل های خارجی مانند کک ها اتفاق افتاده است . در اين ارتباط نکته بهداشتی بسيار مهم اين است که برخی از انواع سالمونلا در پرنده ايجاد بيماری نکرده و از طريق مدفوع به محيط خارج وارد گشته و در صورتی که با مواد غذايی مورد مصرف انسان تمای پيدا کند موجب مسموميت های شديد غذايی تا حد مرگ می شود. علائم بيماری ناشی از اکثر سالمونلا های مختلف در انسان شامل عوارض گوارشی و مسموميت غذايی می باشد بجز گونه های خاص سالمونلا که در انسان ايجاد بيماری تب روده ( حصبه ) می کند . در قناری بسته به گونه سالمونلای عامل بيماری , سن پرنده مبتلا و شرايط نگه داری , علائم درمانگاهی می تواند متفاوت باشد . اکثرا در جوجه قناری ها موجب مرگ و مير در روزهای اول بعد از خروج از تخم ويا حتی درون تخم و گاهی به هنگام خروج از تخم می شود معمولا هنگامی که قناری ماده به اين بيماری مبتلا می شود , اکثر جوجه هايش ردون تخم از بين می روند و کمتر از%20 درصد آنها سالم به دنيا خواهند آمد . جوجه های مبتلا يی که از تخم خارج شده اند , کوچک و ضعيف بوده و اکثر آنها دچار اسهال می باشند . در شکلهای ديگر بيماری که پرنده بعد از خروج از تخم مبتلا می شود , ممکن است عوارضی چون خمودگی - چرت زدن - اسهال - بی اشتها يی و پف کردن را از خود نشان دهد . همچنين چند ساعت قبل از مرگ دچار لرزش - تشنج و غش شده و بالاخره تلف می شود . درمان بايد براساس کشت ميکروبی و آنتی بيوگرام انجام شود تا موثرترين داروی ممکن بکار رود .
عفونت با باکتری ای کولای ( e.coli infection )

عامل اين بيماری اشرشياکولای است و بين بسياری از گونه های پرندگان مشترک بوده و باعث بيماری ميشود . برخی از انواع آن قدرت بيماريزايی شديدی دارند و ساير انواع آن در تحت شرايط خاص مانند همراه شدن با شاير بيماريهای ويروسی و باکتريايی و يا شرايط بد نگهداری همراه با استرس های زياد بيماريزا می گردند .

علائم بيماری بسته به حاد بودن و يا تحت حاد بودن بيماری متفاوت است . در صورتی که باکتری وارد خون شود , موجب کز کردن پرنده و مرگ سريع او می گردد ولی اگر باکتری در اندامهای مختلف جايگزين شود موجب عوارض متفاوتی می گردد . گاهی اوقات وارد دستگاه تنفس شده و عوارض تنفسی می دهد که معمولا ناشی از تهويه بد محل نگهداری پرنده و گرد و خاک زياد می باشد اگر در مفاصل موضعی شود تورم مفصل و پادرد ايجاد می کند . در صورتی که وارد مجرای تخم شود موجب چسبندگی تخم و عفونت مجرا و نهايت مرگ می شود در دستگاه گوارش اسهال ايجاد می کند . در جوجه ها يا موجب تلفات قبل از خروج تخم می شود و يا جوجه به دنيا آمده ضعيف و کوچک بوده , دچار اسهال شده و بزودی تلف می گردد .

بيماری تورم عفونی پيش معده ( infections proventriculitis )

اين بيماری در اثر باکتری درشتی به نام مگا باکتر که به خانواده لاکتو باسيلاسه تعلق دارد بوجود می آيد و در قناری - فينچ - مرغ عشق و برخی طوطی های کوچک ديده شده است . بيشتر مواقع اين باکتری در طول دوران توليد مثل و پرورش جوجه ها مسئله ساز می شود ولی تقريبا هميشه با يک عامل مستعد کننده مثل تراکم زياد يا سوء تغذيه همراه است . تنها نشانه بيماری از دست دادن تدريجی و بسيار آهسته وزن بدن است بطوری که طی مدت دوازده تا هجده ماه پرنده را از پا در می آورد عامل بيماری از طريق فضولات در محيط پخش می شود و از راه خوراکی سايرپرنده ها را مبتلا می کند . در کالبد گشايی زخم يا تورم پيش معده در ناحيه اتصال آن با سنگدان قابل مشاهده است که می تواند همراه يا بدون خونريزی باشد

عفونت استافيلوکوکی ( staphylococcus infection )

مهمترين گونه بيماريزای اين باکتری استافيلوکوکوس اورئوس می باشد. باکتری های موجود در اين خانواده درهمه جا از جمله گرد و غبار موجود در هوا پراکنده هستند . اکثر پرندگان سالم نيز در سطح پوست يا مخاط دستگاه تنفس يا گوارش يافت می شود و بعنوان يک باکتری عفونت زای فرصت طلب مطرح می باشد که در شرايط مستعد بيماريزا می گردد . جراهات پوستی و استرسهای طولانی از عمده ترين عللی است که باکتری را بيماری زا می کند . اين ميکروب نسبت به خشکی محيط مفاوم بوده و بدين ترتيب مدتها می تواند خارج از بدن موجود زنده بطور فعال باقی بماند . معمولا بيماری بطور انفرادی بروز کرده و بندرت همه گير می شود . بسته به شرايط مختلف علائم بيماری بسيار متفاوت می باشد يکی از بزرگترين مشکلاتی که اين ميکروب ايجاد می کند افزايش تلفات جوجه ها در هنگام خروج از تخم و يا چند روز بعد از آن می باشد که معمولا در اثر عدم پاکيزگی لانه ها و يا استفاده نا صحيح و بی رويه آنتی بيوتيکهای مختلف در قناری ماده ( بعنوان پيشگيری کننده از بيماری های مختلف ) رخ می دهد . در این حالت عدم جذب کيسه زرده و يا تورم ناحيه ناف ديده خواهد شد .حالت ديگر ناشی از ورود باکتری به خون می باشد که موجب خمودگی - بی اشتهايی - ژوليدگی پرها و پف کردن و در نهايت مرگ می شود .گاهی افتادن بند های انگشتان پا و يا ناخن آنها بعلت عفونت به اين باکتری می باشد . برخی مواقع عوارض عصبی از جمله لرز - برگشتن سر به طرف عقب و تشنج نيز قبل از مرگ ديده می شود . در حالاتی که عفونت از طريق خون و یا زخم پوستی به مفاصل برسد مومجب تورم و تجمع چرک فيبرينی در آنها شده و در مراحل پيش رفته موجب عفونت استخوان ها نيز می گردد . مواقعی که عوامل مستعد کننده و يا زخمهای پوستی حضور داشتته باشند اين باکتری موجب تورم جلد همراه با چرک می شود و در ناحيه کف پا ايجاد آبسه کرده و سبب پادرد و لنگش می گردد .

بيماری های مايکوپلاسمايی ( mycoplasmosis )

عامل آن مايکوپلاسما می باشد که از نظر طبقه بندی پست تر از باکتری ها قرار می گيرد و فاقد ديواره سلولی بوده ولی در روی برخی از محيط های کشت آزمايشگاهی رشد می کند . در مقابل ضدعفونی کننده ها ی مختلف و خشکی محيط بسيار حساس بوده و ظرف چند ساعت در محيط خارج از بدن موجود زنده از بين می رود . بدين خاطر برای انتقال اين بيماری نياز به تماس نزديک بين پرنده آلوده با پرنده حساس می باشد . این ميکروب از طريق تخم نيز منتقل شده و در بين آنها ايجاد مرگ و مير می کند . معمولا برای بيماريزا شدن نياز به عوامل مستعد کننده ای مثل ساير ويروس ها و باکتری ها دارد . علائم بيماری شامل مشکلات تنفسی - خرخر کردن - آبريزش از چشم و بينی تورم مزمن ملتحمه چشم و سينوس تحت چشمی و مفاصل می باشد .در جوجه ها نيز موجب افزايش مرگ و مير می گردد

بيماری اريزيپلاس ( erysiplas )

اين بيماری در اثر باکتريی به نام اريزيپاوتريکس ايجاد می شود .خوک و بوقلمون حساس ترين حيوانات نسبت به اين باکتری می باشند ولی در قناری نيز اين بيماری مشاهده می شود . در انسان نيز گاهی اين باکتری در اثر ورود از راه زخم های پوستی موجب واکنشهای موضعی می شود . جوندگانی مثل موش يا حشرات گزنده نيز می توانند عامل بيماری را منتقل کنند . معمولا باکتری به طور آزاد در خاک مرطوب و يا آب های راکد کم عمق وجود داشته ئ تکثير پيدا می کند . در مجموع اين بيماری برای قناری خطر جدی ندارد و راه انتقال آن از طريق دهان است . معمولا علائم بيماری شامل بی اشتهايی - کز کردن - ضعف و اسهال سبز متمايل به زرد می باشد که خيلی سريع منتهی به مرگ می شود . Image

[SENATOR]

امتحان تخم قناری
معمولا 14 تا 15 روز طول مي كشد تا جوجه ها از تخم بيرون آيند. در اين مدت بايد غذاي ساده و هفته اي يكبار نيز غذاي تخم مرغي به قناري داده شود.
بعضي اوقات پرده داخلي تخم قناري به علت گرما و خشكي هواي اتاق به اندازه اي خشك مي شود كه جوجه قناري قادر به پاره كردن آن نمي باشد و در نتيجه نخواهد توانست تا از تخم بيرون آيد و تلف خواهد شد.
بعضي اوقات نيز نصف بدن جوجه از تخم خارج شده ولي به علت پرده خشك شده خلاصي جوجه به طور كامل از تخم عملي نمي شود در اين موقع برس كوچكي از پشم شتر را بايد در آب گرم فرو برده و با آن پرده داخلي تخم را تر نمود.
براي جلوگيري از اين پيشامد در روزهاي آخر ، همه روزه بايد قدري آب به كف اتاق قناريها پاشيده شده و يا يك ملافه خيس در آن آويزان كرد.
از صبح روز چهاردهم بايد منتظر خروج اولين جوجه از تخم باشيد. چنانچه تا عصر روز چهاردهم شكافي در تخمها مشاهده نشد بايد از تخمها امتحان به عمل آيد تا از خراب نشدن آنها مطمئن شويد.
امتحان تخم قناري به اين ترتيب صورت مي گيرد:
يك ورقه مقوا را كه يك طرف آن سياه رنگ باشد را برداشته و سوراخي _ كمي تنگ تر از قطر تخم قناري _ در آن ايجاد نماييد. اين ورقه را در دست چپ به طوري كه شست در طرف سياه آن قرار گيرد نگاه ميدارند سپس تخم قناري را با انگشت شست و سبابه دست راست برداشته و در مقابل سوراخ مقوا ، در برابر روشنايي نگاه داشته و به داخل آن نگاه كنيد. اگر تخم شفاف باشد دليل بر اين است كه تخم نطفه نداشته و اگر لك يا نقطه هاي تيره داشته باشد علامت آن است كه تخم به علتي فاسد شده است. اگر تخم سياه و حاجب ماوراء بود حتما داراي جوجه مي باشد. اين تخمهاي جوجه دار را به لانه بازگردانيد و تا صبح روز پانزدهم منتظر بمانيد. اگر تا آن موقع هم تخمها به حال خود باقي ماندند با يك چوب سر تيز و يا ته سوزن در سر پهن تخم ، يك سوراخ كوچك ايجاد نماييد و آن را به لانه بازگردانيد. يكي دو ساعت صبر كنيد . اگر پيشرفتي در سوراخ ايجاد شده در تخم حاصل نشد آنرا در امتداد نوك جوجه ، توسعه دهيد تا تمام نوك ظاهر شود و مجددا آن را به لانه بازگردانيد تا جوجه خودش را آزاد نمايد.
تخمي كه جوجه زنده يا مرده در آن دارد چنانچه در ظرف آب قرار دهيد ، تا نصفه در آب فرو مي رود. و اگر آنرا در روي سطح صافي قرار دهيد بر خلاف جاذبه زمين بر روي سر نوك تيز خود مي ايستد.
به هر حال بايد به اين نكته توجه كرد كه تا جايي كه ممكن است اجازه دهيم تا خود جوجه از تخم خارج شود و در صورت نياز تنها با سر پهن تخم جوجه عملي را انجام داد و هرگز با سر نوك تيز تخم ،كاري انجام ندهيم.

[SENATOR]

آب تنی قناری
قناری های آزاد در طبیعت دوست دارند که بر روی چمن های مرطوب غلت بزنند و بدین ترتیب خودشان را تمیز کنند. در برخی از موارد به علت طولانی شدن فواصل بین آب تنی ممکن است برخی از پرنده ها میل به آب تنی را از دست بدهند و یا جوجه هایی که برای اولین بار با ظرف آب تنی آشنا می شوند ممکن است رغبتی به این کار نشان ندهند. اما کلا آب تنی خصوصا در فصول گرم سال و هنگام پر ریزی بسیار ضروری است. چرا که موجب تحریک رشد سریع پرهای جدید می گردد. آب تنی پرنده ماده در اواخر دوران خوابیدن بر روی تخم ها باعث مرطوب شدن سطح پوسته آن شده و ضمن کاهش از دست رفتن آب موجب خروج راحت تر جوجه از تخم می گردد. بعد از استحمام پرنده به آراستن خود می پردازد. پرهای خود را پوش داده می لرزاند و با نوک خود آنها را مرتب می کند. سپس به کمک منقارش مواد چربی مترشحه از غده خاصی که در بالای محل اتصال دم به بدنش قرار دارد و اوروپیژیال (Uropygial) نامیده می شود را روی کلیه پرهایش می مالد. این روغن باعث براقی پرهای قناری شده و به عنوان یک ماده محافظ طبیعی عمل می کند. بعضی از پرنده های دست آموز عادت به استحمام در زیر شیر آب ظرفشویی آشپزخانه دارند و از ریزش جریان آب بر روی بدنشان بسیار لذت می برند. از اینرو بسیار طبیعی است که با شنیدن صدای جریان آب به سوی ظرفشویی پرواز کنند. یکی از راه ها آشنا کردن پرندگان با ظرف آب تنی گذاشتن برگ کاهوی مرطوب در کف قفس است تا پرنده خود را بر روی آن مالیده و پر و بالش را تمیز نماید. راه دیگر گذاشتن یک قطعه یخ بر روی قفس و قرار دادن ظرف آب تنی (با مقدار کمی آب) در زیر آن بر روی کف قفس است تا با آب شدن یخ و چکیدن قطرات آب پرنده نسبت به آب تنی تحریک شود. همچنین می توان ظرفی حاوی آب با درجه حرارتی حدود دمای اتاق و با عمقی کم به طوری که پرنده بتواند داخل آن آب تنی کند کف قفس قرار داده تا پرنده درون آن استحمام نماید. پس از استحمام به علت ریختن آب بر روی کف قفس خشک کردن و یا تعویض پوشش کف آن ضروری می باشد.

[SENATOR]

عوارض ناشی از کمبود ويتامين ها ومواد معدنی بر روی قدرت جوجه درآوری
عوارض ناشی از کمبود ويتامين ها ومواد معدنی بر روی قدرت جوجه درآوری

عمده مواد غذايی که موجب اختلالات جوجه کشی درقناری ها می شوند عبارتند از مواد معدنی و ويتامين ها . بسته به نوع کمبود و انفرادی يا چند موردی بودن اين کمبودها ممکن است عوارض متفاوت باشد .
کمبود ويتامين A (رتینول):
موجب کوری - نقرس - تلفات جنينی در روزهای اول و دوم رشد جنين بخاطر نارسايی سيستم گردش خون و کاهش ميزان خروج جوجه ها از تخم می شود . معمولا علت کمبود اين ويتامين ناشی از عدم استفاده از سبزيجات و مصرف غذای کهنه می باشد .
کمبود ويتامين D (کلسیفرول):
موجب نرمی استخوان و کج شدن استخوان های بلند ( مثل ساق پا ) , کاهش ضخامت پوسته تخم و مرگ جنين در اواخر دوران جوجه کشی شود . معمولا به علت عدم دسترسی پرنده به نور آفتاب بروز می کند .
کمبود ويتامین E (توکوفرول):
موجب عدم باروری تخمها , ضعف جوجه خارج شده از تخم , مرگ در روزهای اوليه پس از خروج از تخم همراه با خيز زير پوستی و آتروفی عضلانی می شود . در اثر مصرف دان ها يا مواد چرب اکسيد شده بروز می کند .
کمبود ويتامين B1 (تیامین):
موجب بدنيا آمدن جوجه های ضعيف و دارای لرزش می شود که ظرف چند روز پس از خروج از تخم تلف می شوند .
کمبود ويتامين B2 (ریبو فلاوین):
موجب فلجی و جمع شدگی پنجه پا از مرحله دوم رشد جنينی به بعد می شود .
کمبود نياسين ( اسيد نيکوتينيک ) :
موجب کاهش ميزان جوجه درآوری می شود. معمولا به علت استفاده از منابع پروتئينی نامرغوب و کمبود اسيد آمينه تريپتو فان بروز ميکند .
کمبود ويتامين B6 (پیریدوکسین):
به سبب نقش مهمش در رشد اوليه جنين , موجب افزايش مرگ و مير جنين می شود . جيره های غذذايی حاوی پروتئين زياد بطور ثانويه موجب کمبود اين ويتامين می شود . کمبود همزمان اين ويتامين و ماده معدنی منگنز موجب بزرگ شدن مفصل خرگوشی ( مفصل بالای ساق پای پرنده ) شده و منجر به دررفتگی پا به يک طرف گردد .
کمبود اسيد فوليک ( فولاسين ) :
موجب مرگ و مير جوجه در دوره اوليه رشد در اثر کم خونی و گاهی مرگ و مير درهنگام خروج جوجه از تخم می شود . معمولا براثر مصرف طولانی مدت آنتی بيوتيک بروز می کند . زيرا آنتی بيوتيک موجب از بين رفتن باکتری های روده ای که مسئول ساختن اين ويتامين هستند , می شود .
کمبود ويتامين B12 (کوبالامین):
موجب کم خونی و مرگ در دوران اوليه و گاهی ادم و تحليل رفتن رشد عضلانی در مرحله دوم رشد جنينی می شود .
کمبود اسيد پنتوتنيک :
موجب بروز پرهای غيرعادی همراه با خونريزی زير پوست در مرحله سوم رشد جنينی می گردد .
کمبود بيوتين :
موجب مرگ و مير در مرحله اول و سوم رشد جنينی همراه با تغيير شکل منقار به صورت منقار طوطی و کوتاه شدن طول استخوان ها می شود
کلسيم(ca) و فسفر(p):
ميزان هر يک از اين دوماده به تنهايی و نسبت بين آنها تاثيرزيادی برضخامت پوسته تخم و رشد استخوان بندی جنين دارد . کمبود آنها و يا عدم تعادل بين آن دو موجب کاهش قدرت جوجه در خروج از تخم می شود . جوجه های مبتلا دارای رانهای ضخيم و بال های کوتاه همراه با خيز زير پوست گردن و نرمی استخوان می باشد .
منيزیم (mg):
اين ماده معدنی در تنظيم رشد استخوانی نقش داشته و کمبود آن موجب بيماری پروزيس , کوتاه شدن طول بال خيز زير پوستی و منقار طوطی شکل می شود.

[SENATOR]

بهداشت قناری

برای داشتن قناری های سالم رعایت بهداشت الزامی است وباید به نکات ذیل توجه نمود:

1.قناری هایی که تازه خریداری نموده اید را تا اطمینان از سالم بودنشان در قرنطینه نگهداری نمایید.

2.به محض مشاهده علائم بیماری درهر کدام از قناری ها آن را از بقیه جداکنید سپس به مداوایش بپردازید.

3.سعی کنید از میله های و ظروف غذا خوری پلاستیکی و بدون درز و شکستگی استفاده کنید چون باعث زخمی شدن قناری و محلی برای تجمع شپشک میباشد.

4.از گذاشتن وسایل تزئینی داخل قفس خودداری کنید.

5.از قفس مخصوص نگهداری قناری(50.30.40) استفاده کنید قفسهای کوچک باعث بی تحرکی ودر نتیجه چاقی قناری و همچنین شکستگی و بی نظمی پرها میشود.

6.ظرف غذاخوری و میله را در جهت مخالف یکدیگر و در طول قفس قرار دهید تا فاصله پرواز بیشتر باشد وامکان تحرک پرنده زیادتر شود.)ارتفاع میله با جا دانی برابر و هر دو بر روی سیم افقی قسمت پایین قفس باشند)

7. سعی کنید از گذاشتن بیشتر از یک میله در قفس خودداری کنید چون ممکن است در مسیر پرواز، قناری باآنها برخورد کرده و زخمی گردد در ضمن فاصله پرواز نیز کم میشود.

8. میله ها در جای خود کاملاً محکم شوند و حتی الامکان دو سر آن باز باشد تا شپشک در آن جمع نگردد و حداقل دو هفته یکبار میله ها وظروف غذاخوری را ازقفس بیرون آورده ضد عفونی کرده و در صورت شکستگی تعویض نمایید.

9.حد اقل هر روز یک بار آب را تعویض و ظرف آن را تمیز کنید توجه داشته باشید بعضی اوقات آب لوله کشی دارای مقدار زیادی کلر میباشد از این آب هرگز به قناریهایتان ندهید.

10. روزانه یکبار دان قناری را بیرون آورده و اضافات و پوسته ها را دور ریخته و دان جدید اضافه نمایید.

11.هر ماه یکبار قناری را به قفس دیگری هدایت و قفس را دور از محل نگهداری قناریها ودر جائی که جریان هوا نباشد ابتدا با اسپری های حشره کش یا مواد ضد عفونی کننده ضد عفونی کنید وپس از یک ساعت کاملاً با آب و مواد شوینده آن رابشویید و بگذارید با نور خورشید خشک شود.

12.به جای روز نامه از کاغذ سفید برای کف قفس استفاده کنید زیرا قناریها آن را میخورند و ماد چاپی روزنامه باعث بیماریهای روده ای در قناری میشود در ضمن سه روز یکبار کاغذ را تعویض و پلاستیک ته قفس را بشویید.

13.قناری باید در جایی قرار بگیرد که نور غیر مستقیم خورشید به آن برسد ،در معرض باد نباشد وهوا نیز به طور مداوم تهویه شود وچند مدت یکبار زمانیکه شدت گرمای خورشید کم است برای مدت کوتاهی قناری را جلوی نور خورشید قرار دهید.

14. هفته ای دو بار ظرف حمام برای قناری بگذارید(البته در جای گرم و غیر اززمان جفتگیری)

15.حتی الامکان از به دست گرفتن قناری در مواقع غیر ضروری بپرهیزید.

[SENATOR]

نگهداری و تغذیه جوجه قناری
_ ساعات اولیه تولد جوجه هاي قناري بخصوص سه روز اول از دقايق حياتي محسوب مي شوند.
_ چون جوجه ها معمولا در روز چهاردهم از تخم در مي آيند ، عصر روز سيزدهم با كمي غذاي تخم مرغي يا همطراز آن قناری ماده تغذیه شود تا برای غذا دادن به جوجه ها آمادگی لازم را داشته باشد .در سه روز اول مصرف غذای نرم ( تخم مرغی ) کمتر میباشد و برای نژادهای سنگین در حد یک قاشق مرباخوری برای هر جوجه قناری کفایت دارد . و پس از گذشت سه روز مصرف غذای نرم برای هرجوجه قناری از نژاد سنگین در حد یک جای تخم مرغی خواهد بود . برای نزاد های سبک مصرف غذای نرم قدری کمتر از این خواهد بود .
_چنانچه مشاهده شد كه ماده قناري در تغذيه جوجه ها كوتاهي مي كند بايد او را بوسیله تغذیه با برگ نازک کاهو و همچنین ایجاد فرصت برای آبتنی تحريك و تشويق نمود.
_ دانه اصلی قناری شامل تخم کتان و ارزن و تخم شلغم بهمراه هفت تخم در طول دوران رشد جوجه ها در اختیار قرار گیرد .
_ از روز سوم ميتوان به جيره غذايي قناري شاهدانه خرد شده اضافه كرد اما قبل از آنكه جوجه ها لانه را ترك كنند و ماده قناري شروع به ساختن لانه ي جديد نمايد ، بايد قطع شود.شاهدانه پوست شكسته يكي از غذاهاي مورد علاقه قناريها است. شاهدانه بر رشد بدني و چاقي جوجه ها موثر است. البته بايد از مرغوب بودن دانه ها اطمينان حاصل كرد.
_ غذاي تخم مرغي بايد تازه به تازه به قناري داده شود. بهتر است روزي سه مرتبه عوض شود تا از توليد باسيل كنه قناري در غذاي تخم مرغي و ظرف آن جلوگيري شود.
_ برای تغذیه جوجه ها و همچنین قناری تکه های سیب و همچنین هویج رنده شده غذای مکمل مناسبی میباشد .
_ موقعي كه جوجه قناريها تازه از تخم درآمده اند همواره بايد به آنها توجه داشت. بسيار اتفاق مي افتد كه جوجه اي از لانه به كف قفس مي افتد . در اين مواقع بايد سريعا آن را در ميان دستان خود قرار داده و با نفس گرم به آن بدميد تا بدنش گرم شده و سپس آن را در لانه قرار دهيد.
_ در صورت مردن جوجه در لانه قبل از فاسد شدن ،‌ آن را از لانه خارج سازيد.
_ وقتي كه پر و شاهپر جوجه ها نمايان مي شود ممكن است قناري ماده پرهاي جوجه ها را بكند. اين عمل به واسطه دو عامل اتفاق مي افتد يكي بيماري و ديگري تهيه لانه جديد براي تخم گذاري مجدد مي باشد.
بيماري قناري در اين موقع بيشتر به خاطر پيدايش كنه قناري مي باشد و براي رفع آن بايد از داروي مخصوص استفاده شده و قناري و جوجه هاي آن را به قفس تميز ديگري منتقل نمود. چنانچه علت پركندن ماده قناري براي ساختن لانه ي جديد باشد در اينجا دو وضع پيش مي آيد. در صورتي كه جوجه ها به حد كفايت رشد كرده باشند و بتوان آنها را از ماده قناري جدا نمود بايد آنها را به يك قفس ديگر منتقل نمود. اگر جوجه ها به حد كفايت بزرگ نشده اند در اين صورت بايد براي آنها لانه تازه درست كرد و در لانه نيز پنبه و يا چيزهايي مشابه قرار داد تا قناري ماده را سرگرم كرده و از كندن پرها باز دارد. در اين هنگام در صورتي كه قناري نر از قناري ماده جدا مي باشد بايد آن را به قفس بازگرداند.
_ به جوجه هاي جدا شده از مادر ، بايد تا پایان هفته ششم غذاي نرم تخم مرغي یا همطراز آن داده شود. تازه بودن غذا بسيار مهم است.
_در صورتیکه قناری ماده تا قبل از رشد کامل جوجه ها تخم گذاری نماید می توانید جوجه ها را بهمراه قناری نر در قفس مجزا و در نزدیکی قفس قناری ماده نگهداری نمایید . تا مدت ده روز بعد از تولد جوجه های سری دوم نیاز به حضور قناری نر در کنار قناری ماده برای پرورش جوجه های سری دوم وجود ندارد .بدیهی است جوجه های سری اول در این مدت به حد کامل رشد رسیده اند و بصورت مستقل با دانه اصلی - دانه های کوبیده یا آسیاب شده - غذای تخم مرغی یا همطراز آن و مخلوط هفت تخم تغذیه خواهند نمود . جدا نمودن قناری نر و ماده در این دوران موجب میشود که قناری نر با آوازخوانی جوجه ها را تحت تعلیم آواز قرار دهد .
_ یادآوری میگردد با توجه به اینکه در دوران پرورش جوجه ها مجدد قناری ماده تخم گذاری می نماید لذا وجود کف دریا در قفس الزامی است .
_ تغذیه قناری ماده جداشده از قناری نر و جوجه ها که مشغول نگهداری تخم های جدید میباشد صرفا دانه اصلی و عمدتا تخم کتان میباشد . بدیهی است در طول هفته یک نوبت و به میزان یک قاشق چایخوری غذای نرم تخم مرغی یا همطراز آن فاقد ایراد است البته می توانید به جای استفاده از غذای تخم مرغی از مقدار بسیار کم سیب یا هویج رنده شده استفاده نمایید . با توجه به اینکه مدت زمان پرورش جوجه های سری اول یا دوم و شاید هم سری سوم طولانی میباشد و در این دوران غذای تخم مرغی یا همطراز آن همواره در دسترس میباشد لذا دوران تخم گذاری مجدد فرصت مناسبی برای تغییر جیره غذایی قناری ماده خواهد بود . در این خصوص به وضعیت قناری نر نیز در صورتیکه تعداد دفعات جوجه کشی افزایش یابد توجه خاص مبذول دارید .چنانچه امکان دارد برای مدت دو یا سه روز قبل از اینکه قناری ماده و جوجه های سری دوم ( و شاید سری سوم ) را به قفس قناری نر بازگردانید جوجه های سری قبل را از قناری نر جدا نمایید و جیره غذایی قناری نر را در فرصت بدست آمده صرفا دانه اصلی ( عمدتا تخم کتان ) تعیین نمایید .
_ هواي تازه ، ورزش و نور آفتاب از عوامل مهم براي تقويت ورشد جوجه قناريها مي باشند. در دوران تولک قراردادن جوجه های قناری در قفس بزرگ ( جوجه پران ) نتایج مطلوبی دارد .
_ دوران تولک قناري هاي جوان و سالم بين 8 تا 12 هفتگي آنها آغاز مي شود. دوران تولک جوجه های قوی زودتر خاتمه خواهد یافت .
_ در دوران تولک جوجه قناری لازم است نسبت به تغذیه جوجه ها توجه ویژه مبذول دارید و آنها را با غذای مقوی تغذیه نمایید .
_ تا قبل از خاتمه دوران تولک جوجه قناری مصرف سبزیجات توصیه نمیگردد.
_ لازم است تا هنگامي كه جوجه ها بتوانند مستقلا و بدون كمك والدين تغذيه نمايند . روشنایی محل نگهداری بیشتر از حد عادی باشد ( تا ساعت 11 شب ) . در این صورت احتمال اینکه با تغذیه مناسب جوجه ها از پدر ومادر خود درشت تر شوند وجود دارد .
_تعویض لانه که آلوده به فضله جوجه ها شده است موجب بهبود وضعت بهداشتی خواهد شد لذا در طول دوران رشد جوجه ها یک یا دو بار اقدام به تعویض لانه نمایید .
_ حتی الامکان برای جوجه کشی از قفس های بزرگ استفاده نمایید .
_ رعایت نظافت و اصول بهداشتی بخصوص نطافت قفس جوجه کشی در طول دوران جوجه کشی باعث پیشگیری از بیماریها خواهد بود .

[SENATOR]

جفت اندازی و جوجه کشی از قناری :
پرنده اماده جهت جفت اندازي و جفت گيري بي تاب است ,قناري نر آواز بلند و طولاني سر ميدهد ,جست و خيز زياد ميكند ,هنگام خواندن پا ي ميكوبد و يا در حالي كه ديواره سيمي قفس را گرفته چنان اواز سر ميدهد گويي همه نيروي خود را از طريق پنجه ها به سيمهاي قفس براي پاره كردن سيمها وارد ميكند .تكه اي كاغذ به دهان ميگيرد و با صداي بلند ماده خود را صدا ميزند .در اين دوران تغذيه پرنده نيز مقداري كاهش مييابد .خواندن بيش از اندازه براي پرنده اي كه مخصوصا در نزديكي او ماده اي نگهداري ميشود ميتواند باعث توليد نوعي ياس در پرنده نر شود كه اين امر موجب كم شدن آواز خواني پرنده ميگردد و اصطلاحا گفته ميشود كه نر از مستي زياد جمع شده و يا پس رفته است مشخصه ديگر در تشخيص آمادگي و مستي نر تغيير شكل وبر امدگي در مخرج قناري نر مي باشد. ماده ها نيز مانند نر ها بي تابي ميكنند .جمع كردن تكه هاي كاغذ نخ و الياف در جاداني و گوشه و كنار قفس نشانه آمادگي ماده است ,در اين دوران گاهي ماده به پركني از پرنده ديگر و ياحتي از خود اقدام مينمايد ,در جواب خواندن نر سوت ميكشد و اين سوت كشيدن موجب تحريك بيشتر نر ميشود .ماده هايي كه آمادگي بيشتري براي جفتگيري دارند با خواندن نرها سينه و شكم خود را به چوب زير پا نزديك كرده و سر را بسمت بالا نگه ميدارند و آواز جفتگيري سر ميدهند .ماده در اثر مستي زياد حتي بدون نر تخمگذاري مينمايد به اين نوع تخمها تخم هرز ميگويند .علامت ظاهري ماده آماده تغيير شكل ناحيه مخرج پرنده است ,شكم حالت چاقي و پر شدگي پيدا كرده و مخرج به سمت عقب كشيده ميشود در اين صورت شكم و مخرج فرم دوكي شكل بخود ميگيرد.جفتگيري زماني با موفقيت انجام خواهد شد كه هر دو پرنده نر و ماده اولا :آمادگي لازم را داشته باشند ,ثانيا:به يكديگر علاقه نشان بدهند .چند روز قبل از جفتگيري ميتوانيد ماده را بتنهايي درون قفس جديد قرار دهيد,زماني كه در گوشه و كنار قفس به درست كردن لانه اقدام ميكند جاي تخمگذاري را دراختيار او قرار دهيد .ماده را هر روز با مقدار بسيار كمي تخم مرغ تغذيه نماييد واطراف قفس را بپوشانيد ,يك روز بعد از درست كردن لانه ,نر را در قفس ديگرهمراه با مانعي در كنار ماده قرار دهيد تا از سوراخهاي كوچك تعبيه شده در روي مانع بتواند دزدانه ماده را ببيند .در روز سوم مانع را برداشته و اجازه دهيد كه جفتها به راحتي يكديگر را ارزيابي نمايند ,یک روز بعد پرنده نر را به قفس ماده هدايت كنيد .حداقل يك هفته و حداكثر 14 روز بعد از جفت اندازي پرنده ماده بايد تخمگذاري نمايد در غير اينصورت ماده شما آمادگي لازم را نداشته و يا داراي نقصي است كه مانع از تشكيل تخم در تخمدان مي شود .به هر ترتيب با شروع تخمگذاري روزانه تخمهاي گذاشته شده را برداشته و تخم بدون نطفه به جاي آن قرار دهيد تا پرنده ماده اولين سري تخمگذاري خود را كه معمولا بين 3 الي 5 عدد متغيير است به پايان برساند . آخرين روز تمامي تخمهاي بدون نطفه را برداشته و تخمهاي اصلي را به زير پرنده برگردانيد اين عمل شما باعث خواهد شد تا جوجه هايي كه در اينده متولد خواهند شد همگي از نظر رشد جسمي هم اندازه باشند.روز سيزدهم يا ماده را ابتني دهيد و يا سالن را ابپاشي نموده و يا از دستگاه بخور جهت افزايش رطوبت استفاده كنيد .اين كار باعث شكسته شدن پوسته تخم و خروج راحت جوجه از تخم ميشود در پايان روز سيزدهم جوجه ها سر از تخم بيرون خواهند آورد .لازم به ذكر است كه در ابتداي تخمگذاري بهتر است تخمهايي را كه از زير ماده برميداريد در محلي خنك و درون ظرفي از ماسه نرم نگهداري كنيد و روزانه يك تا دو بار آنها را بغلطانيد .
جوجه هاي متولد شده بسيار كوچك و ناتوان ميباشند,والدين علاوه بر تغذيه سعي در حمايت از جوجه ها دارند ,در چهار روز اول تولد جوجه ها هيچ گونه مزاحمتي براي والدين ايجاد نكنيد و سعي نكنيد كه جوجه ها را از زير والدين برداشته و يا قصد كمك به آنها را بنماييد زيرا ممكن است مادر از ترس دستبرد شما به جوجه ها فشار بياورد و انها را خفه كند ,وجود پوسته خالي تخم در كف قفس نشانه تولد جوجه هاي جديد است .يك روز قبل از تولد جوجه ها تا روز سوم بعد از تولد ,روزانه مقداري دان نرم جهت جوجه ها كافي ميباشد .از روز سوم به بعد علاوه بر دان نرم كه خوراك اصلي جوجه ها است ميتوانيد روزانه از مقداري سبزي تازه و دانه هاي تقويتي استفاده نماييد . جدا سازي جوجه ها از والدين 35 روز به طول مي انجامد .براي بيرون آمدن و جداسازي آنها از والدين عجله به خرج ندهيد ,جوجه ها بر حسب نوع تغذيه و نژاد از هفدهمين روز تا بيست و دومين روز تولد از لانه خارج شده وبراي تغذيه و شناسايي محيط اطراف به دنبال والدين به راه ميافتند .معمولا با خروج جوجه ها از لانه تخمگذاري قناري مادر مجد دا سري دوم تخمگذاري را آغاز ميكند به همين دليل قبل از شروع سري دوم تخمگذاري مواد لازم جهت لانه سازي مجدد را در اختيار پرنده قرار دهيد تا از پركني جوجه ها توسط والدين جلوگيري شود ضمنا مراقب باشيد با دستكاري زياد باعث وحشت و خروج زودتر از معمول جوجه ها از لانه نگرديد .كه در اين صورت احتمال صدمه رسيدن به جوجه ها و عقب افتادگي آنها از رشد را تجربه خواهيد كرد .
در صورت لزوم جوجه ها را از 28 الي 35 روزگي از والدين جدا نموده و تغذيه نماييد .توجه فرمایید كه چند روز قبل از تولد جوجه هاي سري دوم ميبايست جوجه هاي سري اول را جدا كرده باشيد ,پس تاريخ سري دوم تخمگذاري را حتما يادداشت نماييد .جوجه هاي سري اول را ميتوان همراه پرنده نر جدا كرده و در قفس ديگري در كنار قفس مادر نگهداري نمود تا در تغذيه جوجه ها مشكلي ايجاد نگردد.بعد از 35 روزگي ديگر نيازي به بودن پرنده نر در كنار جوجه نمی باشد. آنها را آرام آرام به خوردن دانه ها و سبزيجات عادت دهيد ,به هر ترتيب جوجه هاي جوان بايد تا شروع پرريزي اول كه از 60 روزگي اغاز ميگردد به تغذيه با دان اصلي (تخم كتان - ارزن و تخم شلغم) عادت پيدا كرده باشند.
موضوع نظافت شامل :تعويض يك روز در ميان كاغذ كف قفس ها ,شستشو و ضد عفوني لوازم و محل نگهداري ,گرفتن ناخن پرنده ,استحمام ,ضد عفوني سبزيجات و ميوه ها ,پاكيزگي پوشاك صاحب پرنده ,استفاده از كفش مخصوص در سالن نگهداري ,كنترل حشرات ,استفاده از عوامل موثر در كاهش گرد وغبار سالن ,تعويض همه روزه آب اشاميدني ,جلوگيري از كپك زدگي دانه ها وسبزيجات ميباشد .رعايت اين نكات مهمترين راه پيشگيري از الودگي ها و بيماريهاي مختلف در بين پرندگان است .

[SENATOR]

قناری گنگ :

گاهي يك پرنده جوان پيش از رسيدن به سن بلوغ در شرايط نگهداري بدي قرار مي گيرد كه عوامل محيطي مختلف از جمله بيماريها و تغذيه و بي برنامگي در نور دهي نظم ساعت بيو لوژيكي پرنده را بر هم مي زند و باعث به بلوغ نرسيدن پرنده در سال اول زندگي ميشود . اگر در سال اول تولك رفتن اين معايب رفع نگردد موجب ميگردد كه پرنده دوران تولكي را ناقص پشت سر بگذارد و در سال دوم نيز به شرايط بلوغ نرسد در نتيجه بعلت كمبود و يا عدم ترشح هورمونهاي مورد نياز و اينكه دوسال پي در پي دستگاه تناسلي پرنده فعال نبوده است پرنده دچار نوعي بي تفاوتي و سر در گمي ميشود و در مقابل همنوعان خود خونسرد و بي علاقه و ترسو و گوشه گير ميگردد و خصوصيات جنسي خود را بطور طبيعي بروز نمي دهد اينگونه پرنده ها اگر موفق به خواندن شوند نميدانند براي چه مي خوانند و اگر مست شوند نمي دانند رفتار جنسي چيست و اگر با پرنده اي جفت اندازي شوند مدتي طول خواهد كشيد تا روش آميزش را فرا بگيرند به اينگونه پرنده ها گنگ مي گويند

[SENATOR]

استفاده از قناری حمال ( پرستار )
در بعضی از مواقع ضرورت دارد که در پرورش جوجه ها از قناری حمال ( پرستار ) استفاده کنیم که این کار را باید با رعایت برخی نکات انجام داد .
وقتی که قناری ماده اصلی تخم گذاری خود را کامل نمود تخم ها را به زیر پای قناری پرستار که او نیز تخم های خود را کاملا گذاشته است می گذاریم اما باید توجه داشت که لازم است قناری ماده جفت اصلی تا ۱۳ روز روی تخم های هرز بخوابد زیرا هم ممکن است قناری پرستار به جوجه ها رسیدگی نکند و مجبور باشید آنها را به زیر مادر اصلی برگردانید و هم قناری ماده اصلی آمادگی خود را برای تولید مثل از دست بدهد لذا بهتر است که دوران کرچ بودن را تا ۱۳ روز بگذراند بعد از طی دوره تخم های هرز را بردارید

[SENATOR]

اعوارض ناشی از کمبود ويتامين ها ومواد معدنی بر روی قدرت جوجه درآوری
عوارض ناشی از کمبود ويتامين ها ومواد معدنی بر روی قدرت جوجه درآوری

عمده مواد غذايی که موجب اختلالات جوجه کشی درقناری ها می شوند عبارتند از مواد معدنی و ويتامين ها . بسته به نوع کمبود و انفرادی يا چند موردی بودن اين کمبودها ممکن است عوارض متفاوت باشد .
کمبود ويتامين A (رتینول):
موجب کوری - نقرس - تلفات جنينی در روزهای اول و دوم رشد جنين بخاطر نارسايی سيستم گردش خون و کاهش ميزان خروج جوجه ها از تخم می شود . معمولا علت کمبود اين ويتامين ناشی از عدم استفاده از سبزيجات و مصرف غذای کهنه می باشد .
کمبود ويتامين D (کلسیفرول):
موجب نرمی استخوان و کج شدن استخوان های بلند ( مثل ساق پا ) , کاهش ضخامت پوسته تخم و مرگ جنين در اواخر دوران جوجه کشی شود . معمولا به علت عدم دسترسی پرنده به نور آفتاب بروز می کند .
کمبود ويتامین E (توکوفرول):
موجب عدم باروری تخمها , ضعف جوجه خارج شده از تخم , مرگ در روزهای اوليه پس از خروج از تخم همراه با خيز زير پوستی و آتروفی عضلانی می شود . در اثر مصرف دان ها يا مواد چرب اکسيد شده بروز می کند .
کمبود ويتامين B1 (تیامین):
موجب بدنيا آمدن جوجه های ضعيف و دارای لرزش می شود که ظرف چند روز پس از خروج از تخم تلف می شوند .
کمبود ويتامين B2 (ریبو فلاوین):
موجب فلجی و جمع شدگی پنجه پا از مرحله دوم رشد جنينی به بعد می شود .
کمبود نياسين ( اسيد نيکوتينيک ) :
موجب کاهش ميزان جوجه درآوری می شود. معمولا به علت استفاده از منابع پروتئينی نامرغوب و کمبود اسيد آمينه تريپتو فان بروز ميکند .
کمبود ويتامين B6 (پیریدوکسین):
به سبب نقش مهمش در رشد اوليه جنين , موجب افزايش مرگ و مير جنين می شود . جيره های غذذايی حاوی پروتئين زياد بطور ثانويه موجب کمبود اين ويتامين می شود . کمبود همزمان اين ويتامين و ماده معدنی منگنز موجب بزرگ شدن مفصل خرگوشی ( مفصل بالای ساق پای پرنده ) شده و منجر به دررفتگی پا به يک طرف گردد .
کمبود اسيد فوليک ( فولاسين ) :
موجب مرگ و مير جوجه در دوره اوليه رشد در اثر کم خونی و گاهی مرگ و مير درهنگام خروج جوجه از تخم می شود . معمولا براثر مصرف طولانی مدت آنتی بيوتيک بروز می کند . زيرا آنتی بيوتيک موجب از بين رفتن باکتری های روده ای که مسئول ساختن اين ويتامين هستند , می شود .
کمبود ويتامين B12 (کوبالامین):
موجب کم خونی و مرگ در دوران اوليه و گاهی ادم و تحليل رفتن رشد عضلانی در مرحله دوم رشد جنينی می شود .
کمبود اسيد پنتوتنيک :
موجب بروز پرهای غيرعادی همراه با خونريزی زير پوست در مرحله سوم رشد جنينی می گردد .
کمبود بيوتين :
موجب مرگ و مير در مرحله اول و سوم رشد جنينی همراه با تغيير شکل منقار به صورت منقار طوطی و کوتاه شدن طول استخوان ها می شود
کلسيم(ca) و فسفر(p):
ميزان هر يک از اين دوماده به تنهايی و نسبت بين آنها تاثيرزيادی برضخامت پوسته تخم و رشد استخوان بندی جنين دارد . کمبود آنها و يا عدم تعادل بين آن دو موجب کاهش قدرت جوجه در خروج از تخم می شود . جوجه های مبتلا دارای رانهای ضخيم و بال های کوتاه همراه با خيز زير پوست گردن و نرمی استخوان می باشد .
منيزیم (mg):
اين ماده معدنی در تنظيم رشد استخوانی نقش داشته و کمبود آن موجب بيماری پروزيس , کوتاه شدن طول بال خيز زير پوستی و منقار طوطی شکل می شود .