شبكه هايي كه با كمك امواج بلوتوث كار مي كنددر حقيقت اطلاعات را از طريق طول موج هاي بسيار پايين راديويي جابه جا مي كند كه فركانس مورد استفاده

بيشتر اين شبكه ها حدود 2/45 گيگاهرتز است. البته طول موج اين فركانس توسط كميته اي با نام ISM

(Industrial, scientific and medicaldevice"s) براي شبكه هاي بلوتوث تعيين مي شود. هر چند اين فركانس مختص گجت هاي الكترونيكي

نيست و ديگر ابزارها مانند دربازكن هاي پاركينگ و تلفن هاي بي سيم نيز از اين فركانس براي انجام كارهايشان استفاده مي كنند.

يكي از دلايلي كه انتقال اطلاعات با امواج بلوتوث با ديگر شبكه ها دچار تداخل نمي شود، ضعيف بودن طول موج ارسالي حين بلوتوث كردن است. اين يعني موج هاي

مختلف بلوتوث تنها با قدرت يك ميلي وات در هر ثانيه ميان گجت هاي متفاوت جابه جا مي شود. در مقايسه قدرت اين طول موج با طول موج هاي جابه جاشده توسط

موبايل كه قدرت آن حدود 3 وات است مي توان مطمئن شد فركانس بلوتوث گجت هاي معمولي بسيار ضعيف تر عمل مي كند.

از طرف ديگر، قدرت كم طول موج هاي بلوتوثي باعث مي شود ماكزيمم برد اين امواج به ده متر برسد كه همين امر باعث كمترشدن شانس مداخله ديگر ابزار ها

در حين جابه جايي است. با وجود همين قدرت كم لازم نيست هر دو گجتي كه قصد تبادل اطلاعات را دارند، كنار يكديگر بوده و هيچ وسيله اي ميان آنها نباشد. به

طور مثال، ديوار داخل خانه تان نمي تواند مانع رسيدن امواج بلوتوث دو وسيله در حال ارتباط باشد، زيرا با وجود چنين مانعي باز هم شما مي توانيد ميان دو گجت پل

ارتباطي برقرار كرده و با ارسال اطلاعات به هدف مورد نظرتان برسيد.

عالوه بر اينها، حدود هشت وسيله مي تواند به طور همزمان از طريق بلوتوث به يكديگر متصل شده و كارهاي لازم را برايتان انجام دهد و هريك از اين

وسيله ها حدود ده متر از گجت ديگر فاصله داشته باشد. احتمالا شما به اين فكر مي كنيد كه اين وسيله ها ممكن است در انجام كار وسيله هاي ديگر مشكل ايجاد كند؛ در

حالي كه چنين نيست.

براي توضيح بيشتر بايد اضافه كنيم امواج بلوتوث از تكنيكي به نام Spread-spectrum frequency مناسب جهت دريافت و ارسال امواج مورد استفاده قرارمي گيرد. در حقيقت

با كمك اين تكنيك هيچ يك از دو گجت با فركانس مشابه و واحد، ارتباط خود را با گجت هاي مقصد برقرار نمي كند، اين يعني هر يك، از طول موج متفاوتي

براي ايجاد ارتباط استفاده كرده و به همين منظور، امكان ارسال اشتباه اطلاعات به مقصد بسيار كم است. هر فرستنده امواج بلوتوث كه مشغول به كار است،

در هر ثانيه حدود 1600 بار فركانس ارسالي اطلاعات مخصوص به خود را تغيير مي دهد. به بيان ديگر با كمك اين تكنيك، گجت هاي بيشتري مي توانند

از تنوع طول موج هاي متفاوت استفاده كنند. همين امر باعث مي شود احتمال يكسان بودن دو طول موج بلوتوث بسيار كم شود. البته يكي ديگر از نكات مثبت اين

تكنيك، كم كردن احتمال مداخله ديگر ابزار هايي چون موبايل ها و دستگاه هاي مانيتورينگ عادي هنگام تبادل امواج بلوتوث است؛ زيرا فقط حدود چندصدم ثانيه گجت

سوم مي تواند به ميان تبادل اطلاعات دو گجت بلوتوث وارد شود. با گذشت اين زمان، گجت سوم به طور خودكار از ميدان تبادل اطلاعات از طريق دو گجت ديگر خارج

خواهد شد و ديگر هيچ طول موجي به گجت سوم ارسال نخواهد شد.

در ادامه بايد اضافه كنيم وقتي دو وسيله اي كه امكان تبادل امواج بلوتوث را دارد به يكديگر نزديك مي شود، گفت وگوي الكتريكي ميان آنها برقرار مي شود

تا دو وسيله بدانند آيا قرار است اطلاعات بين شان جا به جا شود يا اين كه بناست يكي از وسيله ها از طريق امواج بلوتوث كنترل گجت دوم را به عهده گيرد. براي اين كه

اين گفت وگوي الكتريكي اتفاق بيفتد، نيازي نيست كاربر كليدي را فشار دهد؛ بلكه اين كار به خودي خود صورت مي گيرد. مرحله بعد از اين گفت وگوي الكتريكي، تشكيل

شبكه بلوتوثي توسط اين دو گجت است؛ چراكه از طريق گفت وگو هدف دو وسيله از اين ارتباط مشخص مي شود و حال نوبت به برقراري خود ارتباط مي رسد و در نهايت

سيستم هاي بلوتوثي در اين مرحله يك شبكه شخصي يا همان Pico net را تشكيل مي دهد تا اطلاعات جابه جاشود.

منبع: www.howstuffwork.com