فضايل شيعه

[soheil_g]

عن ابي عبدالله (عليه السلام) يقول:

والله ما شيعة علي (عليه السلام) إلا من عف بطنه و فرجه و عمل لخالقه و رجا ثوابه و خاف عقابه.

از امام صادق (عليه السلام) روايت شده است كه فرمود:

به خدا سوگند شيعه علي (عليه السلام) نيست، مگر كسي كه شكم و دامانش را از حرام نگه بدارد و اعمالش را براي [جلب رضايت ] پروردگارش انجام دهد و به ثواب و پاداش او اميدوار و از كيفرش بهراسد.

سئل ابو عبدالله (عليه السلام) عن شيعتهم، فقال:

شيعتنا من قدم ما استحسن و مسك مااستقبح و اظهر الجميل و سارع بالامر الجليل رغبة الي رحمة الجليل، فذاك منا و الينا و معنا حيث ما كنا

از امام صادق (عليه السلام) در مورد شيعيانش سوال شد. حضرت فرمود:

شيعه ما كسي است كه انجام كارهاي نيك را جلو مي‌اندازد و از انجام كارهاي زشت پرهيز ميكند. او زيبايي را آشكار مي‌سازد وبا رغتبي كه به رحمت خداي بزرگ دارد، به سوي كارهاي بزرگ مي‌شتابد. اين چنين شخصي از ماست و [مسيرش] به سوي ماست و [در بهشت نيز] با ماست، هر كجا كه باشيم.

عن ابا الحسن (عليه السلام) يقول:

لا يكون المومن مومنا حتي يكون قيه ثلاث خصال: سنة من ربه، و سنة من نبيه، و سنة من وليه، فاما السنة من ربه فكتمان سره، قال الله عز و جل: «عالم الغيب فلا يظهر علي غيبه احدا إلا من ارتضي من رسول». و اما السنة من نبيه فمداراة الناس، فإن الله عز و جل امر نبيه بمداراة الناس فقال حذ العفو و أمر بالعرف و أعرض عن الجاهلين»، و اما السنه من وليه فالصبرفي البأساء و الضراء فإن الله عز و جل يقول: «و الصابرين في البأساء و الضراء».

حارث پسر دلهاث، غلام امام رضا (عليه السلام) : گفت شنيدم آن حضرت (عليه السلام) فرمود:

مومن، مومن واقعي نيست مگر اين كه در او سه خصلت باشد:

روشي از پرودگارش، روشي از پيامبرش و روشي از امامش.

اما روش پروردگارش: پوشاندن اسرارش مي‌باشد، چرا كه خداي بزرگ در قران فرمود: خداوند عالم به غيب است و بر غيبش كسي را آگاه نمي‌كند مگر پيامبري را كه پسنديده است» (جن/26)

و اما روش پيامبرش : سازش و مدارا با مردم است.

همانا خداوند به پيامبرش امر فرموده كه با مردم مدارا و سازش نمايد [آنجا كه] مي‌فرمايد: «عفو و بخشايش را پيشه خود ساز و به خوبي و نيكي امر كن و از جاهلان روي بگردان». (اعراف/199)

و اما روش امامش: صبر كردن بر سختي جنگ بادشمن، و سختي فقر و تنگدستي است. خداي بزرگ [در قرآن] مي‌فرمايد: «و صبر كنندگان در سختي فقر و تنگدستي».(بقره/177)

عن الصادق (عليه السلام) قال: شيعتنا جزء منا، خلقوا من فضل طينتنا ، يسوؤهم ما يسوؤنا و يسرهم ما يسرنا، فإذا ارادنا احد فليقصدهم فإنهم الذي يوصل منه الينا.

حضرت امام جعفر صادق (عليه السلام) فرمودند:

شيعيان ما جزئي از ما هستند كه از زيادي طينت ما خلق شده‌اند، آنچه باعث ناراحتي ما مي‌شود آنان را ناراحت مي‌كند و آنچه ما را شاد مي‌كند آنا را مسرور مي‌سازد ، پس هر گاه كسي اراده تقرب ما را نمايد بايد آنها را قصد كند زيرا آنها واسطه بين ما و مردم هستند.

امالي شيخ طوسي ج1،ص 305