برعكس سال اول كه توصیه می شد تغذیه با شیر مادر مقدم بر غذای كمكی باشد در سال دوم با توجه به اهمیت بیشتر غذاهای جامد، توصیه می شود كه حتی المقدور شیر مادر بعد از غذا داده شود.
دفعات تغذیه كودك (به غیر از شیر مادر) هنوز 5 تا 6 بار در روز است.
بین یك تا 5/1 سالگی زمان انتقال تغذیه كودك از غذاهای كمكی به غذاهای سفره خانواده است.
توصیه می شود تا 18 ماهگی بسته به تحمل كودك و به تدریج، غذاهای سال اول زندگی به سفره خانواده تبدیل شود. لذا هفته ای 2 تا 3 بار از همان غذاهای كم حجم، مقوی و پر انرژی سال اول زندگی مانند سوپ گوشت و سبزیجات مخلوط با كمی آرد و شیر و شكر و یا كته نرم كه با آب گوشت پخته شده است برای او تهیه شود.
نیاز به كلسیم و پروتئین عمدتا از طریق شیر مادر و ماست پاستوریزه ای كه در روز می خورد تامین می شود.
سفیده تخم مرغ را می توان همانطور كه در مورد زرده آن شروع شده بود، یعنی كم كم و به صورت كاملا پخته و سفت از مقدار كم شروع كرد و بتدریج به یك سفیده كامل رساند. بدین ترتیب كودك می تواند یك روز در میان یك تخم مرغ كامل به صورت نیمرو، املت یا آب پز بخورد؛ اما هر روز هم می تواند از سفیده تخم مرغ استفاده نماید.
از گروه چربی و شیرینی ها نیز باید استفاده نمود. استفاده كردن از این گروه به صورت غنی كردن غذای كودك با روغن نباتی یا كره تا حدی كه جای مواد غذایی دیگر را نگیرد و سبب كاهش اشتهای او نشود و استفاده از مواد نشاسته ای به صورت نان، برنج، ماكارونی و سیب زمینی است تا انرژی مورد نیاز كودك را فراهم نماید.
حبوبات، غنی از مواد پروتئینی و املاح هستند كه معمولا از اواخر سال اول زندگی به رژیم غذایی كودك اضافه می شوند. در سال دوم نیز بتدریج بر تنوع آن افزوده و به صورت كاملا پخته شده (بعد از خیس كردن و جداكردن پوست آن) همراه با سیب زمینی و روغن زیتون می تواند مورد استفاده قرار گیرد.
اگر شروع غذا یك باره و به صورت آنچه كه در سفره خانواده است به كودك داده شود، پذیرش و هضم آن برای او مشكل می شود. لذا در ابتدا باید تغییراتی درآن داد مثلا در سفره خانواده اگر برنج (پلو) به صورت كته یا كاملا نرم شده نیست می توان آن را با پشت قاشق و كمی آب خورش، نرم و له نمود یا اگر خوراك سیب زمینی و گوشت و ... وجود دارد كمی نان را در آب خوراك نرم كرده همراه با گوشت و سیب زمینی كه با پشت قاشق له و نرم شده است به كودك داد.
همانطور كه گفته شد هنوز هم معده كودك كوچك است و نباید آن را با آب یا آب میوه و یا خود میوه پر كرد.
آب میوه در حجم كم به عنوان یك نوشیدنی خنك از میوه های تازه یا از شربت های خانگی مانند شربت آب لیمو (با لیمو ترش تازه)، شربت به لیمو و ... بعد از بازی و تقلای كودك در یك روز گرم بسیارمطبوع و لذت بخش است.
مصرف میوه های مختلف، دو تا سه بار در روز به مقدار توصیه شده، هم بخشی از نیاز های كودك به ویتامین های a و c را تامین می كند و هم به علت داشتن فیبر، كار دستگاه گوارش او را تسهیل می نماید.
دادن غذاهای خیلی شیرین و یا نوشیدنی در حجم زیاد در فاصله دو وعده غذا معمولا سبب كاهش اشتها شده و ممكن است كودك را ازخوردن غذای اصلی بازدارد.
در برنامه غذایی كودك یك تا دو ساله تنقلاتی مثل پفك، چیپس، شكلات و نوشابه جایی نداشته و در صورتی كه فعالیت كودك زیاد باشد، استفاده از میان وعده های انرژی زا مانند: خرما، كشمش، مربا، كمپوت، ژله، بیسكویت، بستنی پاستوریزه، بادام و پسته بو نداده (ولی ریز و پودر شده مخلوط با ماست) به شرطی كه جای وعده اصلی غذا را نگیرد مفید است.
كودكان یك تا دو ساله هنوز هم در معرض خطر خفگی هستند و موادی مانند تكه های سوسیس، دانه انگور، سبزی های خام، فندق، بادام، ذرت بو داده، آب نبات و غیره نباید در دسترسشان باشد. همچنین وقتی دراز كشیده اند و یا در حال دویدن هستند نباید به آنان غذا داد.
میوه های آلرژی زا مانند كیوی، خربزه، و نیز موادی كه هضم آنها مشكل است مثل پوست حبوبات هنوز هم در برنامه غذایی كودك جایی ندارند.
در طول سال دوم زندگی، مصرف قطره ویتامین های آ و د یا مولتی ویتامین و قطره آهن به همان مقدار قبلی باید ادامه داشته باشد و این مطلب كه آهن موجب سیاهی دندان ها می شود نباید مانع مصرف آن شود بلكه باید قطره را در عقب دهان كودك ریخت و متعاقب آن به كودك آب یا كمی آب میوه داد و یا دندان ها را مسواك زد.
رعایت نكات ایمنی هنگام غذاخوردن كودك

كودك را هنگام غذاخوردن تنها نگذارید. همیشه یك نفر باید (حتی تا 3 سالگی) بر غذاخوردن كودك نظارت داشته باشد.
او را بنشانید و غذا بدهید. مراقب جویدن غذا و بلعیدن او باشید.
همزمان با افزایش دندان های كودك، غلظت و سفتی غذا را بیشتر كنید و غذاهایی بدهید كه قابل جویدن باشد.
مواد غذایی كه احتمال دارد باعث خفگی كودك شود مانند سوسیس، شكلات، آب نبات، تخمه و آجیل، انگور و تكه های درشت گوشت را در دسترسش قرار ندهید.
هنگام دندان درآوردن اگر برای بی حسی لثه از دارو استفاده می كنید، سعی كنید نزدیك زمان غذا خوردن نباشد چون باعث بی حسی ماهیچه های گلو می شود و بلعیدن غذا را مشكل می كند.
اگر كودك در اتومبیل یا در كالسكه در حال حركت است به او غذا ندهید.