** هر كس كه هنگام خواب آیة الكرسی را بخواند به خواست خدا به مرضی كه او را فلج كند گرفتار نشود و هر كس پس از نماز آن را بخواند گزنده ایی به او آسیب نرساند. *حضرت امام رضا
** كسی كه چهار آیه از اول سوره بقره و آیة الكرسی را با دو آیه بعد از آن و 3 آیه آخر آن سوره را بخواند هیچگونه بدی و ناراحتی در جان و مال خویش نبیند و دیو لعین به وی نزدیك نشود و قرآن را فراموش نكند.
** هر كس آیة الكرسی را هنگام خواب بخواند خدای تعالی او را در خانه و چند همسایه ار اطرافیانش را از شر شیطان رجیم در امان نگه دارد .
** كسی كه از خانه خارج می شود آیة الكرسی را بخواند خداوند تبارك و تعالی 70هزار فرشته را مامور كند تا برای او استغفار كنند تا هنگامی كه به خانه برمی گردد و چون به خانه در آید فقر را از وی برگرداند. * رسول اكرم محمد(ص)
** تلاوت آیة الكرسی 1000 بدی را از بدی های دنیوی و 1000 بدی از بدی های اخروی را زایل گرداند كه بدترین بدی در دنیا فقر و بدترین بدی آخرت فشار قبر است.
** هر كس آیة الكرسی را 14 بار بر بیمار بخواند شفا یابد ان شاالله.
** هر كس در وقت غروب 41 بار آیة الكرسی را بخواند حاجتش روا گردد.
** به جهت بقای نسل و سلامتی خود از بلایا 40 بار تا علی العظیم بخواند. (همان آیه 255 به تنهایی)
** به جهت عزت و بزرگواری نزد بزرگان سه بار آیة الكرسی را بخواند و به كف دستها بدمد و به صورت بكشد.
** جهت نور چشم بعد از هر نمازی دست بر چشمها نهد و یك بار حمد و آیة الكرسی را بخواند بعد بگوید اُعیذُ نورَ بصری بنورِ الله الذی لا یطفی.
** گویند اگر 3 بار آیة الكرسی را بر آب بخوانند و روی خود را با آن بشوید و دو ركعت نماز كند و در هر ركعت 1 حمد و 1 آیة الكرسی بخواند هر مرادی داشته باشد حاصل گردد. ان شاالله
** گویند هر كس آیة الكرسی را بنویسد و بر بازوی خود ببندد هر جا رود عزیز و محترم شود.
** هركس آیة الكرسی را با زعفران به كف دست راست خود بنویسد و آن آب را با زبان خود لیسد و 7 نوبت چنین كند چیزی را فراموش نكند و فرشتگان او را آمرزش دهند.* رسول اكرم (ص)
** در شدائد و سختی ها در مهمات عظیمه آیة الكرسی 12 بار نافع است.
** هرگاه چشم كسی درد كند آیة الكرسی را با اعتقاد درست بخواند ان شاالله شفا یابد.

متن آیات شریفه



بسم الله الرّمن الرّحیم
اللّهُ لاَ إِلَـهَ إِلاَّ هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ لاَ تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَلاَ نَوْمٌ لَّهُ
مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الأَرْضِ مَن ذَا الَّذِی یَشْفَعُ
عِنْدَهُ إِلاَّ بِإِذْنِهِ یَعْلَمُ مَا بَیْنَ أَیْدِیهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَلاَ یُحِیطُونَ
بِشَیْءٍ مِّنْ عِلْمِهِ إِلاَّ بِمَا شَاء وَسِعَ كُرْسِیُّهُ السَّمَاوَاتِ
وَالأَرْضَ وَلاَ یَؤُودُهُ حِفْظُهُمَا وَهُوَ الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ «255»
لاَ إِكْرَاهَ فِی الدِّینِ قَد تَّبَیَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَیِّ فَمَنْ یَكْفُرْ
بِالطَّاغُوتِ وَیُؤْمِن بِاللّهِ فَقَدِ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَىَ
لاَ انفِصَامَ لَهَا وَاللّهُ سَمِیعٌ عَلِیمٌ «256» اللّهُ وَلِیُّ الَّذِینَ
آمَنُواْ یُخْرِجُهُم مِّنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّوُرِ وَالَّذِینَ كَفَرُواْ
أَوْلِیَآؤُهُمُ الطَّاغُوتُ یُخْرِجُونَهُم مِّنَ النُّورِ إِلَى الظُّلُمَاتِ
أُوْلَـئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ «257»

ترجمه آیات شریفه

خداى یكتا كه جز او هیچ معبودى نیست ، زنده و قائم به ذات [ و مدّبر و برپا دارنده و نگه دارنده همه مخلوقات ] است ،
هیچ گاه خواب سبك و سنگین او را فرا نمی گیرد، آنچه در آسمان ها و آنچه در زمین است در سیطره مالكیّت و فرمانروایى اوست .
كیست آنكه جز به اذن او در پیشگاهش شفاعت كند ؟ آنچه را پیش روى مردم است [ كه نزد ایشان حاضر و مشهود است ] و آنچه را
پشت سر آنان است [كه نسبت به آنان دور و پنهان است] می داند . و آنان به چیزى از دانش او احاطه ندارند مگر به آنچه او بخواهد.
تخت [حكومت ، قدرت و سلطنت]ش آسمان ها و زمین را فرا گرفته و نگهدارى آنان بر او گران و مشقت آور نیست ; و او بلند مرتبه و بزرگ است .
« 255» در دین ، هیچ اكراه و اجبارى نیست [ كسى حق ندارد كسى را از روى اجبار وادار به پذیرفتن دین كند ، بلكه هر كسى باید آزادانه
با به كارگیرى عقل و با تكیه بر مطالعه و تحقیق ، دین را بپذیرد ] . مسلماً راه هدایت از گمراهى [ به وسیله قرآن ، پیامبر و امامان معصوم ]
روشن و آشكار شده است . پس هر كه به طاغوت [ كه شیطان ، بت و هر طغیان گرى است ] كفر ورزد و به خدا ایمان بیاورد ، بى تردید به
محكم ترین دستگیره كه آن را گسستن نیست ، چنگ زده است ; و خدا شنوا و داناست . « 256» خدا سرپرست و یار كسانى است كه
ایمان آورده اند ; آنان را از تاریكى ها [ ى جهل ، شرك ، فسق وفجور ] به سوى نورِ [ ایمان ، اخلاق حسنه و تقوا ] بیرون می برد .
و كسانى كه كافر شدند ، سرپرستان آنان طغیان گرانند كه آنان را از نور به سوى تاریكى ها بیرون می برند ; آنان اهل آتش اند
و قطعاً در آنجا جاودانه اند . « 257»