نانو و نانو جراحی

[SENATOR]

نانوجراحی ؛ انقلاب آینده فناوری در جراحی‌های درون سلولی

گروهی از دانشمندان ایتالیایی تحقیقاتی را در خصوص فناوری نانوجراحی در انجام عمل های جراحی غیرقابل رویت در داخل یک سلول بیمار و حتی بخشی از آن آغاز کرده اند.


به گزارش سلامت نیوز به نقل ازمهر، گروه دپارتمان جراحی عمومی دانشگاه ناپل اعلام کرد که به کمک نانو جراحی امکان جراحی یک سلول بیمار و حتی بخش کوچکی از آن فراهم می شود و پزشکان می توانند یک جراحت در سطح سلولی را که می تواند حاصل یک بیماری مثل سرطان باشد ترمیم کنند.
این محققان در این خصوص اظهار داشتند: "در حال حاضر این تحقیق در مراحل آزمایشی قرار دارد، اما نانوجراحی در آینده نه چندان دور می تواند به عنوان یک واقعیت پذیرفته شود. هم اکنون جراحی یک سلول بیش از 300 میلیارد یورو هزینه دارد که این رقم تا سال 2010 می تواند به هزار میلیارد یورو افزایش یابد. فناوری های نانو پایه انقلاب فناوری آینده هستند."
براساس گزارش آنسا، این دانشمندان همچنین درخصوص استفاده ازتکنیک های "میکروجراحی" تحقیقات خود را دنبال می کنند. این جراحی ها امروزه این امکان را فراهم می کنند که یک فضای بسیار کوچک از بدن برای مثال یک رگ با قطر یک میلیمتر مورد عمل جراحی قرار گیرد.
به گفته این دانشمندان، امروزه میکروجراحی درحدود 30 درصد از انواع مختلف جراحی ها را به خود اختصاص داده است که این رقم می تواند در 10 سال آینده به 50 درصد برسد. میکروجراحی نه تنها در جراحی اعصاب مورد استفاده قرار می گیرد، بلکه می تواند در 30 تا 40 درصد از عمل های بازسازی در جراحی پلاستیک و 20 درصد از جراحی های اطفال بکار رود.
همچنین این جراحی در عمل های لاپاروسکوپی نیز بسیار کاربردی است. به همین منظور این دانشمندان روباتی را ساخته اند که بدون نیاز به کنترل از راه دور جراحی می کند.
این روبات محصول دانشمندان ایتالیایی یک روبات ضد خونریزی است که جراحی های کلیوی و کبدی را بدون ریختن حتی یک قطره خون انجام می دهد
استفاده از فن‌آوري ‌نانو در درمان ديابت نوع1

گروهي از محققان آمريکايي به روش جديدي براي اندازه گيري سريع مقادير اندک انسولين در بدن دست يافتند كه نتايج اين تحقيق در درمان بيماري ديابت نوع 1 کاربرد خواهد داشت.
به گزارش سرويس فن‌آوري ايسنا، در اين روش سلول‌هاي سازنده انسولين به کبد بيماران ديابتي پيوند زده مي‌شود تا به تدريج جايگزين سلول‌هاي بيمار و تخريب شده شوند.
اين محققان براي اين کار با استفاده از نانولوله‌هاي کربني تک جداره نوعي الکترود جديد به نام ميکروفيزومتر (microphysiometer) ساختند و به کمک آن تغييرات متابوليسم سلول‌هاي زنده‌اي که در اتاقک بسيار کوچکي محتوي محلولي از مواد غذايي قرار داده شده بودند را بررسي و مقدار اندک انسولين آزاد شده از هر سلول را اندازه‌گيري كردند.
در اين روش اندازه‌گيري که در فواصل معين و با توجه به جريان بوجود آمده در الکترود انجام مي‌شود به طور پيوسته اطلاعاتي از سطح انسولين بدن بدست مي‌آيد. آزمايشهاي انجام شده حاکي از آن است که اين روش به مراتب از روش‌هاي موجود براي اندازه گيري انسولين موثرتر و دقيق تر است.
در اين روش براي آنکه جريانات ميکروسيالي مانع از کار الکترود و جداشدن نانولوله‌ها نشوند، دانشمندان از يک ترکيب شيميايي به نام دي هيدروپيران (dihydropyran) در ساخت الکترود استفاده کردند.
به گزارش ايسنا از ستاد ويژه توسعه فن‌آوري نانو، تنها ابهام اين روش نياز آن به دز بالايي از داروهاي بازدارنده دستگاه ايمني است که دانشمندان هنوزاز اثرات سوء احتمالي آن بر سلول‌هاي پانکراس اطلاعي ندارند. گفتني است.
نتايج اين بررسي علمي در شماره 18 فوريه نشريه Analytica chimica Acta منتشر شده است.

[SENATOR]

موفقیت محققان ایران در تولید نانو پودر فریت برای هدایت دارو در بدن

محققان کشورمان برای اولین بار در کشور روشی جدید برای تهیه نانو پودرهای فریت منگنز - روی برای هدایت دارو در بدن ابداع کردند که در این روش دارو با استفاده از فناوری نانو و میدانهای مغناطیسی به نقطه مورد نظر در بدن ارسال می شود.


محمد جواد نصر اصفهانی مجری طرح در گفتگو با مهر با بیان اینکه فریتها اکسیدهایی هستند که مولفه اصلی آنها اکسید آهن است، گفت: برای نانویی کردن فریت ها معمولا مخلوطی از اکسیدهای آهن، منگنز و روی استفاده می شود ولی در این طرح به جای آن از مخلوط 2 فریت روی و منگنز به عنوان ماده اولیه استفاده شد.
وی با بیان اینکه این مواد در زمانهای متفاوت آسیاب شدند، ادامه داد: برای تفکیک این مواد نیاز به آزمایشهای "بیناب سنجی موسبائر" بود که به دلیل نبودن تجهیزات لازم در این زمینه، نمونه ها به دانشگاه "برانشونگ" آلمان ارسال و پس از انجام تست های لازم و ارسال نمونه ها در نهایت موفق به تولید نانو پودر فریت منگنز شدیم.
مجری طرح نمونه های بالک فریت منگنز را قابل استفاده در تولبد صافی، لامپها و هدهای ضبط مغناطیسی ذکر کرد و اظهار داشت: با نانو کردن این ماده، توانستیم در حوزه علوم پزشکی با رویکرد دارو رسانی هدفدار قابل استفاده کنیم.
وی توضیح داد: این ماده ابزاری است که دارو بر روی آن سوار و از طریق رگ وارد بدن می شود و با استفاده از میدانهای مغناطیسی دارو به نقطه مورد نظرارسال می شود.
نصر اصفهانی با تاکید بر اینکه این فناوری در ایران نوپا است، خاطرنشان کرد: به دلیل اینکه کامپوزیتها راحت تر تجاری سازی می شوند و در صنایع اولویت دار مانند صنایع دفاعی، نفت، گاز، پتروشیمی، خودرو و محیط زیست کاربردهای وسیعی دادند، تمایل برای سرمایه گذاری بر روی این ماده بیشتر از فریت ها است.
وی کاربردی کردن این فناوری در کشور را منوط به تامین تجهیزات لازم در این زمینه دانست و ادامه داد: برای انجام مراحل آزمایشگاهی نیاز به دستگاههایی مانند "اسکوید"(Squid) و "HR TEM " است که متاسفانه این تجهیزات در ایران موجود نیست و ما مجبوریم این تستها را در خارج از کشور انجام دهیم.
به گفته مجری طرح این پروژه به صورت مقاله در مجله (journal of alloys and compounds) به چاپ رسیده است