تکنیکی که Google Earth برای زوم کردن از بالای کره زمین بر نقاط مختلف استفاده می کند بسیار ساده است. استفاده از چند Short cut بدون هنگ کردن کامپیوتر شما... تنها مشکل واقعی در ایجاد تصویر سه بعدی اما، انتقال داده ها (data transfer) است.
گر قرار بود که شما، با مودمی با سرعت 10 مگابایت در ثانیه، تصویری یک متری از کل کره زمین می گرفتید 69 سال طول می کشید، و با مودمی با سرعت 56K حدود12,400 سال. بنابراین، برای کاهش حجم data transfer که برای نمایش و زوم کردن بر هر نقطه لازم است Google Earth ابتدا کل سطح زمین را به شکل یک چندضلعی که هر گوشه اش یک سطح صاف (flat tiles) است در آورده.رچه که فاصله شما با آن آدرس/محل دورتر باشد تعداد و وضوح (resolution) آن سطح ها نیز کمتر است.

همانطور که شما بتدریج به آن نقطه بیشتر زوم می کنید Google Earth نیز آن سطوح را به زیر سطح ( sub-tiles ) های جدید با شفافیت بیشتر ( Higher resolution ) تبدیل می کند و آن چند ضلعی کم کم به یک توپ گرد تبدیل می شوند. هرچه شما بیشتر زوم کنید این پروسه هم بیشتر تکرار می شود. بنابراین Google Earth تنها نیاز به مقدار بسیار کمی شفافیت دارد تا تصویر دلخواهتان را به شما بدهد.

صرفه جویی در دیتا ترانسفر هم با یک کلک / حقه ساده انجام می شود یعنی disk cache. جاهایی که شما قبلا با Google Earth بر آنها زوم کرده اید در حافظه هارد دیسک کامپیوترتان باقی می ماند و Google Earth در دفعات بعدی از همین ( کش ) استفاده می کند و تصاویر را سریعتر به شما نشان می دهد و نیازی به re-download کردن شان نیست. چنین تکنیکی چیز جدیدی نیست مدل سازان/شبیه سازان هواشناسی سالهاست که از این تکنیک استفاده کرده اند.