پل

[!MAHSA!]

In 1883, a creative engineer named John Roebling was inspired by an idea to build a spectacular bridge connecting New York with the Long Island. However bridge building experts throughout the world thought that this was an impossible feat and told Roebling to forget the idea. It just could not be done. It was not practical.It had never been done before.
Roebling could not ignore the vision he had in his mind of this bridge. He thought about it all the time and he knew deep in his heart that it could be done

He just had to share the dream with someone else. After much discussion and persuasion he managed to convince his son Washington, an up and coming engineer, that the bridge in fact could be built.
Working together for the first time, the father and son developed concepts of how it could be accomplished and how the obstacles could be overcome. With great excitement and inspiration, and the headiness of a wild challenge before them, they hired their crew and began to build their dream bridge.
The project started well, but when it was only a few months underway a tragic accident on the site took the life of John Roebling. Washington was injured and left with a certain amount of brain damage, which resulted in him not being able to walk or talk or even move.
-”We told them so.”
-”Crazy men and their crazy dreams. ”
-”It’s foolish to chase wild visions.”
Everyone had a negative comment to make and felt that the project should be scrapped since the Roeblings were the only ones who knew how the bridge could be built. In spite of his handicap Washington was never discouraged and still had a burning desire to complete the bridge and his mind was still as sharp as ever.
He tried to inspire and pass on his enthusiasm to some of his friends, but they were too daunted by the task. As he lay on his bed in his hospital room, with the sunlight streaming through the windows, a gentle breeze blew the flimsy white curtains apart and he was able to see the sky and the tops of the trees outside for just a moment.
It seemed that there was a message for him not to give up. Suddenly an idea hit him. All he could do was move one finger and he decided to make the best use of it. By moving this, he slowly developed a code of communication with his wife.
He touched his wife’s arm with that finger, indicating to her that he wanted her to call the engineers again. Then he used the same method of tapping her arm to tell the engineers what to do. It seemed foolish but the project was under way again.
For 13 years Washington tapped out his instructions with his finger on his wife’s arm, until the bridge was finally completed. Today the spectacular Brooklyn Bridge stands in all its glory as a tribute to the triumph of one man’s indomitable spirit and his determination not to be defeated by circumstances. It is also a tribute to the engineers and their team work, and to their faith in a man who was considered mad by half the world. It stands too as a tangible monument to the love and devotion of his wife who for 13 long years patiently decoded the messages of her husband and told the engineers what to do.
Perhaps this is one of the best examples of a never-say-die attitude that overcomes a terrible physical handicap and achieves an impossible goal.
Often when we face obstacles in our day-to-day life, our hurdles seem very small in comparison to what many others have to face. The Brooklyn Bridge shows us that dreams that seem impossible can be realized with determination and persistence, no matter what the odds are.

Even the most distant dream can be realized with determination and persistence.



پل
در سال 1883، مهندسی خلاق به نام جان روبلینگ،به این ایده رسید که یک پل چشمگیر بسازد که نیویورک را به لانگ آیلند متصل کند.ولیکن،به عقیده کارشناسان پل سازی سراسر جهان، این شاهکاری غیر ممکن بود و به روبلینگ گفتند این ایده را فراموش کند.انجام این کار غیر ممکن بود.آن عملی نبود.هرگز قبلا چنین کاری انجام نشده بود. روبلینگ نمی توانست ایده ای را که در ذهنش برای ساخت پل داشت نادیده بگیرد.او تمام مدت درمورد آن فکر کرد و عمیقا می دانست که آن کار میتواند انجام شود.

او مجبور بود با کس دیگر رویایش را در میان بگذارد.پس از بحث و متقاعد سازی فراوان،او به پسرش واشنگتن- که داشت مهندس میشد- قبولاند که امکان ساخته شدن پل وجود دارد
پدر و پسر،با کار کردن برای اولین بار با همدیگر ، مفاهیم اینکه چطور پل میتواند به اجرا در آید و چطور موانع می تواند برطرف شود را توسعه دادند.آنها با همه مشکلاتی که سر راهشان قرار داشت، گروهشان را استخدام کردند و شروع به ساختن پل رویاییشان کردند
پروژه خوب شروع شد،اما وقتی تنها چند ماه در دست ساخت بود،اتفاق دلخراشی زندگی جان روبلینگ را گرفت.واشینگتن مجروح شد و صدمه مغزی خاصی دید،که به این نتیجه رسید که نمی تواند راه برود یا حرف بزند یا چیزی بیشتر
-ما به او گفتیم
-مرد دیوانه با رویاهای احمقانه اش
-احمقانه است که دنبال رویا باشی
هرکس یک نظر منفی داشت و فکر کردند پروژه باید کنار گذاشته شود چون روبلینگ تنها کسی بود که میدانست چطور پل باید ساخته شود. واشینگتن، علیرغم نقصش،هرگز نومید نشد و هنوز تصمیم داشت ساخت پل را کامل کند و ذهنش مثل گذشته هشیار بود
او تلاش کرد جان دوباره بدمد و شوق و شور خودش را به دیگر دوستانش بدهد،اما آنها خیلی از کار ترسیده بودند.وقتی او در رختخوابش در اتاق بیمارستان بود ،از لای پنجره ای که بخارش با نور خورشید جاری شد، نسیمی ملایم پرده ها را باز کرد و او توانست آسمان و بالای درختان بیرون برای لحظه ای ببیند
بنظر رسید پیامی برای او بود که تسلیم نشود.ناگهان ایده ای به ذهنش رسید.تمام کاری که می توانست انجام دهد حرکت یک انگشت بود و او تصمیم گرفت بهترین استفاده را از آن بکند. به آرامی، با حرکت انگشتش، کدی ارتباطی با همسرش ایجاد کرد
او دست همسرش را با آن انگشت لمس کرد ،به او اشاره کرد که از او میخواهد با مهندسان دوباره تماس بگیرد.سپس از همان روش ضربه زدن به دست همسرش استفاده کرد برای اینکه بگوید مهندسان چه کاری انجام دهند.به نظر احمقانه میرسید اما پروژه دوباره در حال پیشرفت بود
برای مدت سیزده سال،واشینگتن دستوراتش را به دستان همسرش ضربه زد تا اینکه پل سرانجام کامل شد.امروزه پل خارق العاده بروکلین با افتخارش پابر جاست بعنوان یک قدردانی به پیروزی روحیه شکست ناپذیر یک مرد و اینکه تصمیمش به واسطه شرایط ، شکست نمی خورد.این همچنین سپاسی است برای مهندسان و تیم کاریشان،و برای اعتقاد شان به یک مرد که نیمی از مردم جهان او را دیوانه نامیدند.آن همچنین پابرجاست بعنوان یک اثر تاریخی قابل درکی ازعشق و از خود گذشتگی همسرش که بیش از سیزده سال صبورانه پیامهای شوهرش را رمزگشایی کرد و به مهندسان گفت چه کاری انجام دهند
شاید این یکی از بهترین مثالهایی است که هرگز مگذار رفتار خوب بمیرد تا بر یک مانع فیزیکی فائق آیید و به یک هدف غیر ممکن دست یابید
اغلب وقتی ما با مشکلهایی در زندگی روزانه مان مواجهه میشویم، موانع مان در مقایسه با آنچه دیگران مواجهه میشوند خیلی کوچک به نظر میرسد.پل بروکلین به ما نشان میدهد که رویاهایی که غیر ممکن به نظر میرسد میتواند با اراده(عزم) و استقامت محقق شود بدون توجه به اینکه چقدر عجیب هستند.
حتی دورترین رویاها میتواند با عزم و استقامت محقق شود