موشن کپچر (motion capture )

[!MAHSA!]

موشن کپچر (mocap)به تکنیک هایی اتلاق می شود که اجازه می دهد حرکاتِ یک عنصر واقعی را ضبط وبه دنیایی مجازی بفرستیمش :
حرکات ضبط شده یا در زمان واقعی خود به سیستم های دیگر منتقل می گردند.
این تکنیک برای ارتباط دادن حرکات زنده به حرکات یک آواتور یا یک نمایش مجازی استفاده می شود. موشن کپچر در طی سال های اخیر پیشرفت بسیاری کرده است. می توانیم به استفاده از آن را در بازی های کامپیوتری ( ورزش، مبارزه ، ماجراجویی) ، در فیلم های انیمیشن ونیز فیلم هایی که
در آن ها از جلوه های ویزه ی بصری استفاده شده اشاره کنیم .
مثالی دیگر : این ضبط حرکات یکی ازدستان تان و نیز بعضی انگشتان تان است که به شما اجازه ی استفاده از کامپیوتر را می دهد. صفحه کلید و موس از اولین و ساده ترین دستگاه های موکاپ Mocap است. سه سیستم بزرگ ضیط حرکات را می توان نام برد : سیستم بصری ، مکانیکی و مغناطیستی.
در همه موارد ، حس گرهایی در نقاط خاصی از بدن بازیگر قرار داده می شود برای مثال در مفاصل و حرکت این حس گرها است که ضبط می شود. پس از آن باید ایندو دنیای واقعی و مجازی را برای انتقال این داده ها به یک اسکلت منسجم ، به یکدیگر مرتبط ساخت. واقع گرایی حرکت همان قدر وابسته به درجه ی صحت و درستی اطلاعات ضبط شده است که طرح و شالوده ای که حرکت بر روی آن اجرا می شود.
این روش در فیلم انیمیشن قطار سریع السیر قطب جنوب (2004) به کار رفت. این فیلم اولین فیلم بلندی است که روش performance capture در آن استفاده شده است. داستان فیلم اقتباسی از داستان نوئل نوشته ی کریس وان السبرگ است. فیلم در استودیوی سونی ایمیج وورکز و به کارگردانی رابرت زمکیس ساخته شد.
این کارگردان دست به مبارزه طلبی دو جانبهای زد، مبارزه طلبی هنری و تکنیکی. هنری به این دلیل که او می باست این تارو پودی که در داستانهای زیبای کتاب ها خواننده را به رویا فرو می برد در فیلم خود حفظ کند و تکنیکی از این لحاظ که زمکیس از روشی متحولانه یعنی "






performance capture " که نسخه ی بسیار پیشرفته تری ار تکنیک موشن کپچر است استفاده کرد.
تام هنکس مدل پنج نقش اصلی داستان بود که یکی از آنها کودکی 8 ساله است ! ولی تکنیک محدودیت های خود را دارد و متاسفانه موفقیت شخصیت ها در حد جاه طلبی زمکیس نبود. در واقع، شباهت بسیار زیاد قهرمانان به انسان ها به علاوه ی روش تکان خوردن آنها که همیشه سیال نبود این شخصیت ها را کمی غریب می کرد و چشم ما برای عادت کردن به آنها مشکل داشت.
ولی هر چند تکنیک محدودیت هایی دارد هم چنین میتواند معجزه کند : شاهد این امر صحنه های باشکوه و عالی فیلم است و نیز صحنه های متفاوتی که این سفر بزرگ به سرزمین بابا نوئل را جذاب می کند.
ویل کنان Gil Kenan با خانه ی هیولا در سال 2006 به تجربه ی جدیدی در انیمیشن دست می زند : فیلم ترسناک برای کودکان. او نیز از موشن کپچر استفاده می کند و به شک و تردید های کسانی که علیه استفاده از این تکنیک پیش داوری می کردند پایان می دهد. این روش می تواند منجر به تولید فیلم های واقعی شود و نیز هویت کاملا متفاوتی به شخصیت ها بدهد.
رابرت زمکیس در 2007 فیلم جدیدی با روش performance capture به نام BEOWULF به روی پرده می برد.
با تکنیکی که استفاده از آن در قطار سریع السیر جنوب آغاز شده بود 150 حس گر تنها بر روی صورت بازیگر زن فیلم ، آنجلینا جولی و 50 تای دیگر روی بدنش قرار گرفتند. از فیلم های غیر آمریکایی که با روش موشن کپچر تهیه شده فیلم فرانسوی رنسانس ساخته ی کریستیان ولکمن (2007) شایان ذکر است. این فیلم در استودیوی آتیتود ATTITUDE studio ساخته شده است.