ظلم و بی حرمتی به خاندان اهل بیت ( ع )از اینجا شروع شد
سلام خدمت شما عزیزان ممنونم که این مطلب رو می خونین
امیدوارم که مورد استفاده تون قرار بگیره
این مطلب را از کتاب ارزشمند
*** شهادت مادرم زهرا علیها سلام افسانه نیست ***
گرفتم و ان شاءالله که به حق و حقیقت پی ببرید.
التماس دعای خیر . محمد .
رسول اکرم صل الله علیه و آله و سلم
(( سلمان ! کسی که دخترم فاطمه علیها سلام را دوست بدارد ، در بهشت با من است
و کسی که فاطمه علیها سلام را دشمن بدارد ، در جهنم است
ای سلمان ! محبت فاطمه علیها سلام در صد موضع نفع می بخشد که آسان ترین آن ها
عبارتند از :
مرگ ، قبر ، میزان اعمال ، حشر ، پل صراط و محاسبه ی اعمال
پس کسی که دخترم فاطمه علیها سلام از او راضی باشد ، من از او راضی هستم و کسی که دخترم فاطمه علیها سلام بر او غضب کند بر او غضبناک میشوم و کسی که من بر او غضب کنم ، خداوند بر او غضب نماید
ای سلمان ! وای بر کسی که به
فاطمه علیها سلام و همسرش و امیر مومنان علیه السلام و فرزندان و شیعیانش ظلم کند ))
مقتل خوارزمی جلد ۱
خداوند بزرگ و کریم در قرآن کریم سوره ی مجادله آیه ۲۲ می فرمایند :
*** پیدا نخواهید کرد مردمی را که به خدا و روز قیامت ایمان آوردند که دوستی با دشمنان خدا و رسول او کنند و اگر چه آن دشمنان ، پدران یا فرزندان و یا برادران و اقوام آنها باشد .***
عمر رضا کحاله
از علمای معاصر اهل تسنن ، در (( اعلام النساء )) ، چاپ بیروت ، در حرف (( فاء )) ذیل
(( فاطمه بنت محمد صل الله علیه و آله و سلم )) با ذکر سند چنین می نویسد :
(( عمر روانه منزل فاطمه شد و فریاد کشید ( و آنان را به خارج از خانه ، باری بیعت با ابوبکر فرا خواند ) ، آنان از بیرون آمدن خودداری کردند. در این هنگام عمر هیزم طلبید و گفت : قسم به آن کس جان عمر در دست اوست یا از خانه خارج شوید و یا اینکه خانه را با اهلش به آتش می کشم !
شخصی به عمر گفت : ای ابا حفص ! در این خانه ، فاطمه است !!
عمر گفت اگر چه فاطمه [ در این خانه ] باشد ))
لگد وحشیانه ای که عمر زد باعث سقط شدن حضرت محسن علیهم السلام فرزند پاک حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها که او را حامله بودند شد بر اثر لگد وحشیانه ی عمر او سقط شد
و همچنین منبع دیگری (( بلاذری ( متوفی ۲۷۹ ه . ق ) در (( انساب الاشراف )) جلد اول ، صفحه ۵۸۶ ، چاپ مصر ))
و
(( ابن ابی شبیه ( متوفی ۲۳۵ ه . ق ) در (( المصنف )) جلد هفتم ، صفحه ۴۳۲ روایت شماره ۳۷۰۴۵ ، چاپ بیروت ))
و ..........
منابع بسیار دیگری از اهل سنت به حمله ی وحشیانه ی عمر که به دستور ابوبکربود اشاره کردند خانه ی که دختر پیغمبر سلام الله علیها در آنجا بود و داماد و امیر مومنان بعد از پیامبر و فرزندان پیامبر صل الله علیه و آله و سلم در آنجا بودند
خانه ای خداوند در قرآن فرموده :
در خانه هایی که خدا رخصت داده که آنجا رفعت یابد ، و در آنجا ذکر خدا شود و صبح و شام تسبیح و تنزیه ذات پاک او کنند. (( سوره ی نور آیه ۳۶ )
و همچنین در آیه ۵۳ از سوره ی احزاب فرموده :
ای کسانی که به خدا ایمان آوردید ، به خانه های پیغمبر داخل نشوید ، مگر آن که به شما اجازه داده شود .
عمر ملعون به دستور ابوبکر به خانه ی حمله وحشیانه کرد که خداوند نسبت اهلش این آیه را در قرآن کریم بیان فرموده :
*** انما یرید الله لیذهب عنکم الرجس اهل البیت و یطهرکم تطهیرا ***
*** خدا اراده کرده است هر گونه آلایش را از شما خاندان نبوت دور کند و شما را پاک ومنزه گرداند .***
*** سوره احزاب آیه ۳۳ ***
و همچنین حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها بنت رسول الله
در مورد آن دو ملعون عمر و ابوبکر می فرمایند :
(( خداوند و ملائکه او را گواه و شاهد می گیرم که شما دو نفر مرا به غضب آوردید و رضایت مرا فراهم ننمودید و اگر پیامبر خدا صل الله علیه و آله و سلم را ملاقات کنم از شما شکایت خواهم کرد . ))
الامامه و السیاسه : جلد ۱ ، صفحه ۱۴-کفایت الطالب : باب ۹۹.
و منابع دیگری نیز وجود دارد که تنها این منبع را ذکر کرده ام
می بینیم که حضرت فاطمه زهرا بنت رسول الله علیهم السلام که رسول خدا صل الله علیه و آله وسلم فرمود:
غضب کردن فاطمه غضب کردن من و غضب کردن من غضب کردن خداست نسبت به آن دو
عمر و ابوبکر غضب کرده و نتیجه اینکه خداوند بزرگ نسبت به آن دو ملعون عمر و ابوبکر غضب کرده و جایگاهشان را در آتش ابدی جهنم قرار داده است .
در فرازی از خطبه شقشقیه خود می فرمایند :
(( آگاه باشید ! به خدا سوگند ، ابوبکر جامه خلافت را بر تن کرد ، در حالی که می دانست جایگاه من نسبت به حکومت ، چون محور آسیاب است به آسیاب ، که دور آن حرکت می کند .
او می دانست که سیل علوم از دامن کوهسار من جاری است و مرغان دور پرواز اندیشه ها ، به بلندای ارزش من نتواند پرواز کرد ، پس من ردای خلافت را رها کرده و دامن جمع نموده و از آن کناره گیری کردم و در این اندیشه بودک که آیا با دست تنها برای گرفتن حق خود به پا خیزم ، یا در این محیط خفقان زا و تاریکی که بوجود آوردند ، صبر پیشه سازم ؟ که پیران را فرسوده و جوانان را پیر و مردان را با ایمان تا قیامت و ملاقات پروردگار ، اندوهگین نگه می دارد!
پس از ارزیابی ، صبر و بردباری را خردمندانه تر دیدم ، پس صبر کردم در حالی که خار در چشم ، استخوان در گلوی من مانده بود و با دیدگان خود می نگریستم که میراث مرا به غارت می برند ........)
قسمتی از خطبه سوم نهج البلاغه ، خطبه شقشقیه - شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید : جلد ۱۷ ، صفحه ۱۶۱
حضرت امام علی علیه السلام هیچگاه با آن دوبیعت نکرد و صلاح بقاء اسلام را در سکوت خود دانست او آگاه تر از همه ی مردم نسبت به امور بود .
خطاب به ابوبکر می فرمایند :
و الله لادعون علیک فی کل صلاه اصلیها
به خدا سوگند من در هر نمازی تو را نفرین می کنم .
منبع اهل سنت : الامامه و السیاسه ، ابن قتیبه : صفحه ۱۴
( بر گرفته از کتاب شهادت مادرم زهرا علیه السلام افسانه نیست )
ابوبکر گفت :
ای کاش ! به خانه فاطمه حمله ور نشده بودم و انجا
را رها می کردم ، اگرچه علیه من پیمان جنگ بسته
می بستند .
طبرانی ، المعجم الکبیر ،جلد اول ، صفحه ۶۲ (( بر گرفته از منبع اهل سنت ))
( بر گرفته از کتاب شهادت مادرم زهرا علیه السلام افسانه نیست )
برخی از علمای اهل تسنن که عباراتی مشابه ، عبارات فوق در کتاب های خود نقل نموده اند ، اشاره می کنیم :
دهلوی هندی ، در ازاله الخفاء ، جلد دوم ، صفحه ۲۹
ذهبی ، در میزان الاعتدال ، جلد دوم ، صفحه ۲۱۵
ابن حجر عسقلانی ، در لسان المیزان ، جلد چهارم ، صفحه ۲۱۹
ابن قتیبه دینوری ، در الامامه و السیاسه ، جلد اول ، صفحه ۱۸
ابوبکر گفت :
ای کاش ! به خانه فاطمه حمله ور نشده بودم و آن جا را به حال خود وا می گذاشتم ،
اگر چه در آنجا علیه من پیمان جنگ بسته می شد .
ابن ابی الحدید ، شرح نهج البلاغه ، جلد دوم ، صفحه ۴۶ (( منبع اهل سنت ))
( بر گرفته از کتاب شهادت مادرم زهرا علیه السلام افسانه نیست )
ابوبکر در آخرین روزهای عمرش می گوید :
همانا بر هیچ چیز از دنیا تاسف نمی خورم مگر بر سه کار که انجام دادم
و ای کاش ! انجام نمی دادم ....
ای کاش ! به خانه فاطمه بی احترامی نکرده بودم اگرچه علیه من اعلان جنگ می نمودند .
بر گرفته از منبع اهل سنت : ابن جریر طبری ، تاریخ الامم و الملوک ، جلد دوم ، صفحه ۶۱۹
( بر گرفته از کتاب شهادت مادرم زهرا علیه السلام افسانه نیست )
پاسخ با نقل قول
