راهنمای خرید کارت گرافیک
کارت صدا یک مدار واسط است که وظیفه آن تبدیل سیگنال دیجیتالی که واحد پردازش مرکزی (CPU) به آن می*فرستد به سیگنال آنالوگ است.
تعریف کارت صدا:
کارت صدا یکی از عناصر سخت افزاری رایانه*است که باعث پخش و ضبط صدا می*گردد. قبل از گسترش کارتهای صدا، صدا در رایانه توسط بلند گوهای داخلی ایجاد میشد. این بلند گوها توان خود را از برد اصلی می گرفتند. استفاده از کارت صدا از اواخر سال 1980 شروع شد.کارت صوتی همانند کارت گرافیکی بر روی برد اصلی نصب می*شود و در پشت آن چند فیش برای میکروفن و بلند گو قرار دارد. وظیفه کارت صدا آماده سازی سیگنالها جهت پخش و دریافت سیگنالهای ورودی از میکروفن و آماده کردن آنها برای ذخیره در رایانه*است. کارت صدا، کارت صوتی نیز نامیده می*شود و در بسیاری موارد می*تواند اصواتی با کیفیت بسیار عالی تولید کند. صوت، یک سیگنال آنالوگ است که به صورت موج پیوسته انتشار می*یابد. رایانه همواره در حال پردازش سیگنالهای آنالوگ است، زیرا این سیگنالها دائما در حال تغییرند. در واقع لازم است که سیگنالهای آنالوگ به بیتهای رقمی (دیجیتال) تبدیل شوند. صوت، یک سیگنال آنالوگ است که به صورت موج پیوسته انتشار می*یابد. رایانه همواره در حال پردازش سیگنالهای آنالوگ است، زیرا این سیگنالها دائما در حال تغییرند. در واقع لازم است که سیگنالهای آنالوگ به بیتهای رقمی (دیجیتال) تبدیل شوند. سیگنالهای دیجیتالی تولید شده مجددا باید به سیگنالهای آنالوگ تبدیل شوند تا بتوانند به وسیله بلند گو پخش شوند.
شبیه سازی صوتی:
صداهای دیجیتال به فضای زیادی بر روی دیسک نیاز دارد. بنابراین به جای ذخیره صدا آن را ایجاد می*کند. این عملیات شبیه سازی صوتی نام دارد و به روشهای زیر صورت می*گیرد:
1- FM(مدولاسیون بسامد): این روش به صورت کاملا مصنوعی صدا را ایجاد می*کند و برای ساخت آن از دو موج سینوسی استفاده می*کند.
2- جدول موجی (صدای موجی): این روش کم هزینه و واقعی تر است. در این حالت از تمامی وسایل موسیقی نمونه گیری شده*است و صدای دیجیتالی تولید شده در یک جدول موج ذخیره شده*است. در صورتی که یک برنامه به صدایی احتیاج داشته باشد این جدول موج چه در کارت صدا و چه در دیسک، صدای واقعی را به برنامه می*دهد. فایلهای صوتی با پسوند Wav در ویندوز صداهای واقعی هستند که از جدول موج استفاده می*کنند. بنابراین آهنگسازان حرفه*ای ترجیح می*دهند این گونه کارتهای صدا را استفاده نمایند. این صداها در تراشه*های رام کارت صوتی ذخیره می*شوند و در نتیجه بسیاری از تولید کنندگان بزرگ بودن حافظه جدول صوتی را دلیل مرغوب بودن کارت صدا می*دادند.
3-MIDI(رابط دیجیتالی ادوات موسیقی): این روش برخلاف روش قبلی صدای تولید شده را ضبط نمی*کند، بلکه اطلاعات صدا مانند کوک، دوام، بلندی و سایر موارد را ضبط می*کند. این اطلاعات در یک قالب استاندارد در فایل ذخیره می*شود و یا به یک وسیله موسیقی جهت اجرا ارسال می*شود. بنابراین یک فایل MIDI مجموعه*ای از دستور العملها در مورد چگونگی اجرای نت هاست.
نکته: فایلهای MIDI جهت برقراری ویدئو کنفرانسها و پخش فیلم در اینترنت به کار می*روند.
4- نمونه سازی فیزیکی: این روش نسبتا جدید است و بسته به نوع ساز شبیه سازی شده*است. با اینکه دارای صدای خوبی است اما بار زیادی بر پردازنده اصلی وارد می*سازد.
اجزای تشکیل دهنده کارت صدا :
یک پردازنده سیگنال های دیجیتال (DSP) که مسئول انجام اغلب عملیات( محاسبات ) مورد نظر است .
* یک مبدل دیجتیال به آنالوگ (DAC)
* یک مبدل آنالوگ به دیجیتال(ADC) برای صوت ورودی به کامپیوتر
* حافظه ROM یا Flash برای ذخیره سازی داده
* یک اینترفیس دستگاههای موزیکال دیجیتالی (MIDI) برای اتصال دستگاه های موزیک خارجی
* رابط*های لازم برای اتصال به میکروفن و یا بلندگو
* یک پورت خاص " بازی" برای اتصال اهرمک (Joystick)
اغلب کارت های صدا که امروره استفاده می گردد از نوع PCI بوده و در یکی از اسلات های آزاد برد اصلی نصب می گردند. کارت های صدای قدیمی عمدتا از نوع ISA بودند. بیشتر رایانه*های جدید کارت صدا را بصورت یک تراشه و بر روی برد اصلی دارند. در این نوع رایانه*ها اسلاتی بر روی برد اصلی استفاده نشده و بدین ترتیب یک اسلات صرفه جوئی شده است ! Sound Blaster Pro به*عنوان یک استاندارد در دنیای کارت های صدا مطرح است.
انواع اتصال کارت صدا به رایانه:
-Speaker(بلند گو)
-CD-Playe و میکروفن ضبط صوت (یک منبع ورودی آنالوگ)
-(یک منبع ورودی دیجیتال) CD-ROM
- یک منبع آنالوگ خروجی نظیر ضبط صوت
- یک منبع دیجیتال خروجی
شنیدن صوت:
مراحل شنیدن صوت بر خلاف روش تولید صدا است که در زیر شرح داده شده*است:
1- داده های دیجیتال از هارد دیسک خوانده می*شود و سپس در اختیار پردازنده اصلی قرار می*گیرد.
2-DSP پردازنده اصلی داده*های موجود بر روی کارت صدا ارسال می*کند.
3- داده*های دیجیتال را از حالت فشرده خارج می*کند. داده*های دیجیتال غیر فشرده شده توسط DSP
4- بلافاصله با مبدل دیجیتال به آنالوگ (DAC) پردازش و یک سیگنال آنالوگ ایجاد می*کنند. این سیگنالهای ایجاد شده از طریق هدفن یا بلند گو شنیده خواهد شد.
عملیات کارت صدا :
کارت صدا چهار عملیات خاص در ارتباط با صدا انجام می*دهد:
- ضبط صدا با حالات متفاوت
- پخش موزیکهای از قبل ضبط شده مانند: MP3، Wav و یا DVD
- ترکیب نمودن صداها
- پردازش صوتهای موجود
انواع رابط :
جهت دریافت و ضبط از طریق کارت صدا لازم است رابطهای زیر وجود داشته باشد:
رابط ورودی: این رابط برای ورود داده*های صوتی استفاده می*شود که دارای انواع مختلفی هستند.
رابط خروجی: این رابط جهت ارسال سیگنالها از کارت به وسایل خارج از رایانه به کار می*رود. یک سر کابل به کارت صوتی و سر دیگر آن به بلندگو و یا هدفون و سیمهای استریو وصل می*شود.
رابط صوتی ویژه سی دی: این نوع رابطها جهت ارتباط بین دیسک گردان، سی دی و کارت صوتی می باشد و اگر این ارتباط برقرار نشود دیسکهای سی دی صوتی پخش نمی*شود و در این حالت صدا تنها از طریق خروجی گوشی(هدفون) شنیده می*شود.
رابط میدی بازی: اکثر کارتهای صوتی دارای این رابط هستند. این رابط 15 پایه دارد و D شکل است و می*توان به وسیله آن از ارگهای الکترونیکی، موسیقی را دریافت و به صورت فایل بر روی سی دی ذخیره کرد.
پردازنده کارت صوتی :
در کارت صداهای جدید تراشه مخصوصی به نام DSP اضافه شده*است. که مخفف Digital Signal Processor است. این تراشه رایانه را از انجام پردازش سیگنالهای صدا، پارازیت گیری، فشرده سازی داده*ها و موارد دیگر معاف می*دارد.
کارت صوتی دوطرفه هم* زمان:
در این نوع کارت صدا داده*ها می*توانند در دو مسیر هم*زمان جریان داشته باشند. روی کارت صداهای دوطرفه عبارت Full doplisk نوشته می*شود. بیشتر کارت صداهای جدید دارای این قابلیت هستند. با این کارتها برای مکالمه تلفنی بهتر از طریق رایانه استفاده می*شود.
حافظه کارت صدا:
در بیشتر کارت صداهای نوع آیزا حداقل 2 مگابایت حافظه رم با نام حافظه نمونه سازی وجود دارد. این نوع حافظه جهت حفظ صداهای جدول موج و صداهایی که خود کارت می*سازد استفاده می*شود. اما در نوع کارتهای پی سی آی احتیاجی به حافظه نمونه سازی نیست. زیرا پهنای باند در این نوع کارتها بزرگ می باشد و صداها بر روی حافظه اصلی رایانه قرار می*گیرد.
استریو فونیک یا مونو فونیک :
کارتهای مونوفونیک صدا را از یک منبع پخش می*کنند که به آن مونو یا یک کاناله می*گویند. در صورتی که کارتهای استریوفونیک به طور هم*زمان و از دو منبع مختلف پخش می*شود. بعضی از برنامه*های کاربردی صدای استریو را پشتیبانی نمی*کنند. کارتهای استریو گران قیمت تر از مونو است. بیشتر کارتهای صوتی دارای یک ورودی استریو یا دو ورودی مونو هستند.
نکته: در بیشتر کارتهای صوتی حداقل 16 بیت لازم است، اما برخی دیگر از 24بیت و بیشتر استفاده می کنند.
عیب یابی کارت صدا :
اگر پس از نصب یک کارت صدای جدید در بعضی برنامه*ها دچار مشکل صدا شوید، باید تنظیمهای برنامه*ها را از نو تعیین کنید. لازم است بعضی برنامه*ها را دوباره نصب نمود تا با کارت جدید کار کند. اگر در بعضی برنامه*ها صدا وجود دارد ولی هماهنگ با اعمال روی صفحه نیست لازم است برنامه*های دیگر را ببندید تا برنامه در حال اجرا بتواند بر همه منابع دسترسی پیدا کند. گاهی اوقات صدای خش خش و یا وزوز از بلندگو پخش می*شود دلیل آن مزاحمت کارتهای جانبی دیگر می باشد. در این صورت لازم است جای شکاف کارت صوتی را عوض کرد. اگر باز هم اشکال رفع نشد باید کابلهای برق نزدیک به کارت صوتی را از آن دور کرد.اگر صدایی از بلندگوهای رایانه به گوش نمی*رسد اعمال زیر را انجام دهید:
* محل اتصال بلندگو به منبع تغذیه چک کنید.
* پیچ تنظیم بلندی صدا را تنظیم نمایید.
* سیم اتصال بلندگو به کارت را چک کنید.
* صدا را در برنامه*های نصاب بررسی نمایید.
* برنامه راه انداز کارت صوتی را دوباره نصب کنید.
نکاتی راجع به خرید کارت صدا :
در هنگام خرید کارت صدا به چه نکاتی باید توجه کرد؟
به دلیل این که مادربردهای جدید دارای کارت صدا به صورت سرخود هستند، بنابراین دیگر نیازی نیست که کارت صدا را به صورت جداگانه خریداری نمود. جز در مواردی که برای کارهای حرفه*ای از کارت صدا استفاده می*شود. دو نوع استاندارد اختصاصی برای کارتهای صدا وجود دارد. (استاندارد Adlih و Sound Blaster) اغلب کارتهای صوتی با Sound Blaster سازگاری دارند. با توجه به این که کارت صوتی نباید با این استاندارد به راه انداز خاصی نیاز داشته باشد. به غیر از استانداردهای ذکر شده، استانداردهای دیگری هم وجود دارند. اکثر برنامه*های کاربردی صوتی برای محصولاتی نوشته می*شوند که عمومیت دارند. برای همین بیشتر سازندگان، کارتهای صوتی خود را تحت این دو استاندارد می*سازند.
پاسخ با نقل قول
