دلم نمی خواد بیام و برای شروع بگم که چند صد تا نژاد سگ در دنیا وجود دارد این شکلی هستن و اون شکلی
اصلا این موضوع برای کسی که تو ایران حق انتخاب آنچنانی نداره و مجبوره از بین یه عالمه سگ نژاد مخلوط و تعداد محدودی سگ خالص یکی رو به خونه ببره چه فایده ای داره؟
بهتره راجع به اون نژاد های محدودی که در ایران پیدا میشه اطلاعاتی رو به دوستدار سگ داد مثلا بگیم سگ پودل گوشهای افتاده داره و پوزه بلندی داره و در چند سایز توی متوسط و بزرگ پیدا میشه و موهای فرفری داره و یا سگهای تریر به دسته های بسیار متنوعی که هیچ شباهتی هم به هم ندارن تقسیم میشن و در ایران معمولا کارین تریر مخلوط رو می بینیم و یا وایت تریر خالص خیلی کم داریم مگر اینکه وارداتی باشن و چون همشون سگهای سایز متوسط و کوچک هستن و در ایران مرکز اصل و نسب دار نداشته ایم هرکی سگش فحل می شده با اولین سگ هم جثه خودش جفت می انداختتش و به همین دلیل نژاد های عجیب غریبی در ایران یافت می شن که اگر در آمریکا بود هیچ کس پولی بابتشون نمی داد و یا خیلی ارزون بودن اما اینجا با کمال افتخار می گن سگ من شیتزو تریر است .و نمی دونن این یه سگ مخلوطه . اما فقط یه سگ پشمالوی خوشگله و بی هویت.
در هر حال همونطوری که گفتم باید با آنچه که داریم بسازیم و زیاد سخت نگیریم من همه این کوچولوهای با مزه رو دوست دارم حتی اگه نژاد خالصی هم نداشته باشن. ولی به نظر من بد شکل ترین این سگهای مخلوط جفت انداختن تریر یا پودل با اشپیتز است و نه زیبایی اشپیتز رو به خودشون می گیرن و نه زیبایی تریر رو و جالبه بگم که من چند سال پیش یه موجود عجیب و الخلقه دیدم به نام سگ تصور کنید یک سگ سوسیسی دراز به رنگ سفید و بسیار قدرتمند با پاهای کوتاه و پوزه ای قدرتمند که از سگهای گله خودمون ولی بسیار باهوش بود می تونم بگم حسابی با هوش و و این آمیختگی نژاد ها این حس را دارد ولی از نظر شکل و شمایل بسیار مسخره شده بود جون می داد برای نمایش در سیرک
این آمریکایی های سگ باز هم کلی داد از حیوان دوستی می زنن که ما با خالص کردن نژاد ها دارم بیماریهای ژنتیکی رو گسترش می دیم و سگ های خنگ و کودن می شن و از این جور حرفها و انجمن های حمایت از حیواناتشون فعال می شن و...
بریم به ایران خودمون و این نژادهایی که اینجا پیدا می شن .از سگهای نگهبان میشه نژاد کریت دین رو بصورت خالص پیدا کرد و همینطور دوبرمن به شرط اینکه به حد کافی وارد بوده باشید تا مخلوط با ژرمن شفرد بهتون نفروشن و یا روت وایلر
اما یافتن سگهای خالص از نژاد های خانگی کار سختی است وقتی هم که توله باشن دیگه بدتر تا پدر و مادر یه توله سگ رو نبینیم نمیشه به درستی نظر قطعی داد حالا میشه تا حدودی از روی نشانه ها و رنگها و نوع حالت دم و چشمها و پوزه به نتایجی رسید ولی باز هم قطعی نیست و نام گذاری نژاد ها خودش برای من یک مسئله است و اگر اشتباه کنم بعد که سگه بزرگتر شد و با تشخیص من فاصله پیدا کرد باعث خجالت می شه
اینها رو گفتم تا بهتر بتونم بقیه حرفهام رو بزنم
اگه شما سگ خونگی ای می خواید که موهاش نریزه مطمئن باشید که هیچ سگی رو پیدا نخواهید کرد مو ریزش نداشته باشه و این خصلت طبیعی هر موجودی است و البته شدت و ضعف دارد مثلا در این مواقع توصیه می کنم سگی از نژادهای چی هوا هوا و یا مینیاتور پینچر و یا داشهوند مو کوتاه و یا پاگ رو انتخاب کنید و این سگها معمولا پر سر و صدا هستند ( البته پاگ ساکت تر است) و باید بر روی تربیت اونها بیشتر وقت بگذارید
و یا فقط یک سگ پشمالو خونگی می خواید و وقتی بیشر با سگها آشنا بشید می بینید اینقدر هم نباید کلی نگری داشته باشید چون اونوقت چشمتون به یک سگ اصیل شیتزو می افته و پوزه کوتاه و جثه کوچک و دم چتری !!!!! و سگ خودتون جذابیتش رو برای شما ممکنه از دست بده ولی وقتی با آگاهی سگی را انتخاب کردید دیگه از این مشکلات نخواهید داشت
خیلی دقت کنید که هر سگ پشمالوی کوچولویی الزاما کوچک نخواهد ماند متاسفانه خیلی از همین توله های پشمالو تبدیل به یک سگ بزرگ در حد قد و قواره گوسفند میشن. و چون اون صاحب با ذوق و شوق بزرگش کرده به شدت بهش علاقمند است و نباید توی ذوقش بزنیم ولی چقدر خوب می شد بجای اون سگ تریر پا بلند بد ریخت یه توله خالص تر و زیبا تر رو بزرگ می کرد و وظیفه من بعنوان دامپزشک آگاهی دادن در این مواقع می باشد
و بررسی وضعیت سلامتی توله نیز بسیار مهم است. از کجا خریداری شده؟ از چه سنی از مادر جدا شده؟ آیا مادرش بطور منظم واکسینه شده بود و توله ها ایمنیت اکتسابی کافی دارن؟ و تا وقتی که نوبت به واکسیناسون اولیه برسه ایمن باقی می مونن؟
چون اگه یه توله آلوده به ویروسهای خطرناکی مثل دیستمپر و یا پاروویروس و یا هپاتیت باشه و اون رو به خونه بیاورید عملا دردسر را به جان خریده اید و همون شروع کار با عذابی دردناک رو به رو می شوید هر روز باید به این سگهای بیمار سرم زد باید آنتی بیوتیک منظم بگیرن و تمام خونه بوی نامطلوب اسهال خونی پاروویروسی رو می ده و.... اما بدترین تاثیرش بی علاقه شدن صاحب حیوان خواهد بود و دل زدگی شدیدی را در پی خواهد داشت
پس چه بهتر که دقت ما دامپزشک ها زیاد تر بشه اما این رو هم بگم که چون این بیماریها قبل از شروع کاملا پنهان هستند و ظاهرا سگ سالم است و یک دفعه شروع می شود و نمیشه خیلی هم از دکتر دامپزشک توقع داشت مگر اینکه از کیتهای تشخیصی استفاده شود و بیماری را پیش بینی کنیم و مورد اخیر رو بیشتر توصیه می کنم