علام شده كه صندوق‌هاي خانوادگي خيلي رونق پيدا كرده‌اند و در يكي از شهرستان‌ها به طور متوسط از هر پنج خانواده حداقل يك خانواده در صندوق‌هاي قرض‌الحسنه خانوادگي عضويت دارند.

اين صندوق‌ها چند تا فايده دارند. يكي اين كه شما براي وام گرفتن نيازي به دوندگي و پارتي نداريد. مديريتش را فردي به نام شهناز خانم و پريوش خانم به عهده دارد. تازگي‌ها رقم وام را بالا برده‌اند و تا 40 ميليون تومان هم وام مي‌دهند.
البته خبر رسيده كه بعضي از اين صندوق‌ها هم در آستانه تعطيلي هستند. چون بعضي‌هايشان دچار چشم و هم‌چشمي و اختلاف شده‌اند. مثلا اين طوري:
فخري خانم (مخبر محله)‌: خبر داري فلان محله يك صندوق زده 42 ميليون تومن وام مي‌ده؟ خيلي‌ها رفتن اون جا حساب باز كردن.
مهناز خانم (رييس صندوق): واقعا؟ ما چي‌مون از اونا كمتره. ما هم رقم واممون رو مي‌رسونيم به 42 ميليون تومن روشون كم بشه.
فخري خانم: خب اين طوري كه هر كس هر 30 سال يه بار نوبت وامش مي‌شه. بعدش هم با اون رقم بره چي بخره؟ تلويزيون ال‌سي‌دي 100 اينچ هم كه بخره باز هم پول اضافه مياره. تازه خبر نداري پشت سرت چه حرف‌هايي درآوردن. مي‌گن مهناز خانم ممكنه پول‌هاي ما رو برداره از اين محله بره. مي‌گن مهناز خانم يه حق حساب مي‌گيره كه توي قرعه‌كشي اسم كسي رو كه مي‌خواد در بياره.
مهناز خانم: كاري نداره ما هم از اين به بعد مي‌گيم هر كي وام مي‌خواد سند خونه‌اش رو بياره. يه تعهد كتبي هم بده كه حرف اضافه نزنه، قرعه‌كشي‌اش رو هم كامپيوتري انجام مي‌ديم...
اين جوري مي‌شه كه احتمالا مهناز خانم هم يه سيستم سفت و سخت اداري تشكيل مي‌ده و براي وام گرفتن از صندوقش بايد هفت خوان رستم رو طي كرد.