از قديما گفتن کوه هرگز به کوه نميرسه دل بسوزون ولي بدون آدم به آدم ميرسه

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

ديگه بي تو نمي ميرم...
توئم با بي کسيت سر کن
تو حقت بدتر از اينه که دل تنگم بموني...

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

گفتمش دل مي خري؟ پرسيد چند؟ گفتمش دل مال تو تنها بخند! خنده کرد و دل زدستانم ربود. تا به خود بازآمدم، او رفته بود! دل زدستش روي خاک افتاده بود! جاي پايش روي دل جامانده بود...

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
خودت رفتي ولي عشقت نرفته... من عاشق تر شدم هفته به هفته

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
از تو دلگيرم...از عاشقي سيرم...درسته بي تو ميميرم...ولي ايندفعه ميرم

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
چو کس با زبان دلم آشنا نيست
چه بهتر که از شکوه خاموش باشم
چو ياري مرا نيست همدرد ، بهتر
که از ياد ياران فراموش باشم
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

حيف اين چشمهام که براي چون توي بي ارزشي اشک ريخت!
و چه ساده دلم که هنوزم دوست داره
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
از دست رفيقان عقرب صفت دوستي با مار كبري آرزوست
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

هر کي دلتو شکست صداشو در نيار يه روز دلش مي شکنه صداش در مياد
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
کسي چه مي داند شايد، اين قدر همديگر را دوست نمي داشتيم اگر از دور به تماشاي روح هم نمي نشستيم . کسي چه مي داند اگر آسمان ما را جدا نمي کرد شايد، اين قدر به هم نزديک نبوديم