یادمه که همیشه میگفتی :
برو من همیشه پشتت هستم ، ولی هیچ وقت فکر اون خنجر
که پشتت قایم کرده بودی رو نمیکردم . . .
.
.
.
بیشتر آدم ها زمانی نا امید میشوند که چیزی به موفقیتشون نمونده . . .
.
.
.
اگر باغ نگاهم پر ز خار است ، گلم تاراج دست روزگار است
به چشمانت قسم ، با بودن تو ، زمستانی ترین روزم بهار است . . .
.
.
.
دم هرچی رفیقه گرم ، کمر هرچی نا رفیقه خم
روی هرچی بی مرامه کم ، برای دشمنات آرزوی زلزله بم
زیر چشم دشمنات نم ، ایشالا نبینی غم .
من آن گلبرگ مغرورم که ميميرم ز بي آبي ، ولي با خفت و خواري ، پي شبنم نميگردم . . .
.
.
.
سرزنشم مکن اگر از همه پا کشيده ام ، تبع لطيف آدمي ، با همه سر نميکند . . .
.
.
.
يادمان باشد ، لابلاي ابرها تکه اي رنگين کمان پنهان کرده ايم
تا فردا روزگارمان را سياه و سفيد نگذرانيم . . .
.
.
.
ديوارها اگر چه متهم به ايجاد فاصله هستند ، اما اين دستان ديوار ساز ما است
که تبرئه ميشوند . . .