1-بزرگترين گناه نا اميدي وترس است.
2-بيچاره آدمي‌زاده شكمي دارد كه مي‌گويد:« مرا پر كن و گرنه رسوايت مي‌كنم.» چون پر شد, مي‌گويد:« خالي كن وگرنه آبريت را بر باد دهم.» بينوا هميشه ميان دو خطر رسوائي, به سر مي‌برد.
3-بلندي همت آن است كه از هر چه در دست مردم است, نظر برگيري.
4-بكوش براي دنياي خود, به قدري كه گويي هميشه زنده خواهي ماند و بكوش براي آخرت خود, به طوري كه گويي فردا خواهي مرد.
5-بسي بينا كه به چاه افتد و نابينا به راه افتد.
6-عجب دارم از كسي كه سيم و زر مي‌دهد و بنده مي‌خرد, ولي با حسن اخلاق و نيكوكاري, مردان آزاد را مطيع و گرويده خود نمي‌سازد!
7-شرافت به خرد و ادب است نه به ثروت و مال.
8-اگر دستم را در دهان اژدها فرو برم, خوشتر دارم از اين كه از ناكسي كه به مقامي رسيده است, چيزي بخواهم.
9-اگر خواهي از برادري ببري, راهي براي برگشتن باز گذار! شايد لازم شود.
10-زبان درنده‌اي است كه اگر رها كني, گوينده و شنونده را بدرد آنکه غالب بر زبان است, در امان است.
11-دانشمند, در شمار زندگان است اگر چه مرده باشد و نادان, در شمار مردگان است اگر چه زنده باشد.
12-آن كه راز خود را پنهان مي‌كند, كليد موفقيت را در دست دارد
13-آنكه انتقام مي‌گيرد يك روز خوشحال است و ان كه مي‌بخشد يك عمر.
14-اسرار خود را به ديگري مگوي! زيرا سينه‌اي كه در حفظ راز خود به ستوه ايد, نبايد از حوصله بيگانگان انتظار امانت داشته باشد.
15-دوستي با دوستان خود چنان كن كه اگر روزي دشمن تو شوند تو را زيان نرسانند و دشمني با دشمنان چنان كن كه اگر روزي دوست تو شوند از تو كينه نداشته باشند.
16-رستگار كسي است كه چنگالش به خون مظلوم و زبانش به مال و آبروي مردم آلوده نباشد.
17-راضي هستم كه مرا با زنجير اهنين سخت ببنديد. در ميان كوه و دشت, بر سنگ و خاشاك بكشانند. ولي هرگز رضا نيستم كه دلي, از كردار من آزرده و خاطري, پريشان گردد.
18-شکم هاي خود را مقبره حيوانات مسازيد.
19-فراواني گفتار بيهوده, نشانه قطعي از ضعف شخصيت گوينده است.
20-عمل دوگونه است: يكي آنكه لذت آن مي‌گذرد و رنج آن مي‌ماند, ديگر آنكه رنج آن مي‌گذرد و پاداش آن مي‌ماند.
21-برخيزيد و دامن همت به كمر زنيد. بكوشيد و بجوشيد. غوغاي زندگي برپا بداريد. تا زنده‌ايد, زندگي كنيد و مانند زنده به گوران خود را در كنج عزلت دفن نكنيد.
22-گرانبهاترين متاع‌ها, عقل است و بدانيد كه آرزو عقل را به غفلت مي‌افكند
23-بزرگترين فقرها, احمقي, موحشترين وحشت‌ها, عجب و گرامي‌ترين پيشه‌ها, حسن خلق است.
24-پرهيز باد تو را از غضب كه آغازش سفاهت و انجامش ندامت است.
25-بيدادي كه بر تو وارد مي‌شود, در عفو آن مختار هستي. اما بيدادي كه به ديگران وارد مي‌شود, ابدا نمي‌تواني آن را ببخشي و تا شرف آدميت در وجود تو باقي است, بايد در رفع ظلم با تمام توانايي خود بكوشي.
26-خشم را چون شربتي گوارا بنوش كه من در مدت عمر شربتي به اين شيريني از گلو فرو نبرده‌ام.
27-خردمند به كار خويش تكيه كند و نادان به آرزوي خويش.
28-تا تو سخن نگفته‌اي, اختيار آن را در دست داري ولي وقتي كه گفتي, تو در اختيار آن هستي.
29-خداوند به وسيله نيكي به پدر و مادر عمر انسان را افزون مي‌كند.
30-بهترين چيزي كه پدران براي فرزندان به ميراث گذارندتربيت صحیح است.
31-همانا عاقل كسي است كه تجربه‌ها به او پند دهد.
32-جهل و ناداني بدترين دردهاست.
33-دوستيها و محبتها را از دلها بپرسيد كه دلها گواهاني رشوه ناپذيرند.
34-به آخرت چنگ بزن دنيا خود با خواري پيش تو خواهد آمد.
35-خداوند زيباست و زيباييها را دوست دارد.
36-روزي تو به سراغت مي‌آيد پس زياد خود را به زحمت ميانداز.
37-كفران نعمت موجب زوال نعمت مي‌شود.
38-بزرگترین سرمایه فرزند نیک است.
39-زبان خردمند قلبش است و قلب احمق پشت زبانش.
40-دور انديش کسي است که فريبندگي دنيا او را از کار براي آخرتش باز ندارد.
41-چگونه از عذاب خدا در امان ماند كسي كه بي‌محابا سوگند دروغ مي‌خورد؟
42-بي‌خرد در شهر خود غريب است و در ميان عزيزان خود خوار.
43-بحث و جدال در دين يقين را تباه مي‌كند.
44-دروغ آنقدر زياد گرديده است كه فرد مورد اطمينان بسيار كم شده است.
45-با هوي و هوس خود بجنگيد همانطوريكه با دشمن خود مي‌جنگيد.
46-با جميع مردمان با انصاف و برابري رفتار كن ولكن با اهل ايمان وخداپرستان با بخشش رفتار كن.
47-ناتوان‌ترين مردم كسي است كه از اصلاح خود ناتوان باشد.
48-همه محبتت را نثار دوستت نكن اما همه اعتمادت را به پاي او مريز.
49-جلب محبت مردم يك نيمه عقل است و بدانيد كه آرزوی دراز عقل را به غفلت مي‌افكند.
50-غيبت كردن آخرين تلاش درماندگان است.
51-جهل و ناداني بدترين دردهاست.
52-كسي كه خويش را بزرگ ببيند در پيشگاه خداوند حقير است..كسي كه از خود راضي باشد عيب‌ها در وي پديد آيد.
53- اداي امانت كليدرزق است و كسي كه در ميان مردم به امانت‌داري معروف شود هميشه زنده است.
54-با هوي و هوس خود بجنگيد همانطوريكه با دشمن مي‌جنگيد.
55-ابراز فقر و نداري از كمي همت آدمي سرچشمه مي‌گيرد.
56-اساس حكمت آن است كه شخص خود را در برابر حق موظف بداند.
57-حكومتها ميدانهاي آزمايش مردان است.گمراهي و زور گويي آخرين مرحله حكومت پادشاهان مي‌باشد.
58-ترك گناه آسان‌تر از توبه كردن است.
59-قناعت ثروتي است كه تمامي ندارد.
60-با صبر خواسته‌هاي بزرگ بدست مي‌آيدوصبر در كارها كليد فرج و گشايش مي‌باشد.
61-فرصت چون ابرها مي‌گذرد پس فرصت‌هاي اعمال خير را غنيمت بشماريد.
62-حب رياست آدمي را از حب خداوند سبحان باز مي‌دارد.
63-كسي كه خويشتن را بشناسد خدايش را شناخته است.
64-هر كس فتنه را بيدار كند خودش گرفتار آن خواهد شد.
65-گناهان را قبل از اينكه آنها تو را ترك كنند ترك كن.
66-دلها مانند ظرف است و بهتر از همه دلي است كه ظرفيت آن بيشتر است.
67-از سه خصلت دور باش حسد و حرص و تكبر.
68-چه بسا روزه داري كه بهره‌اش از روزه جز گرسنگي و تشنگي نباشد.
69-نيكي با پدر و مادر جاي جهاد را مي‌گيرد.
70-نخستين مرحله عبادت خاموشي است.
71-دو گرسنه است كه سيري نپذيرد: طالب علم و طالب مال.
72-هوي و هوس را بوسيله اطاعت از عقل از خود برانيد.
73-بهترين فخرها و مباهات اين است كه به ديگران فخر نفروشي.
74-دشمني و خصومت تقواي ديني آدمي را از بين مي‌برد.
75-منفورترين مردان پيش خدا مرد لجوج و ستيزه‌جو است.
76-از نفرين مظلوم بترسيد كه چون شعله آتش بر آسمان مي‌رود.
77-بهترين كارها در پيش خدا نگهداري زبان است.
78-خوارترين مردم كسي است كه مردم را خوار شمارد.
79-مهربان باشيد تا شما را ستايش كنند و پاداش يابيد.
80-عافيت را براي ديگران بخواه تا نصيب تو شود.
81-پر اجرترين عبادتها آن است كه نهاني باشد.
82-عاقلتر از همه مردم كسي است كه با مردم بيشتر مدارا كند.
83-بر تو باد به امانت‌داري زيرا آن بالاترين نشانه دين‌داري است.
84-چه بسا يك ساعت لذت مايه اندوه و غصه در روزگار درازي شود.
85-هر كه خشم خود را فرو خورد بر شيطان پيروزي يافت.
86-اي گروه جوانان! شرف و شخصيت خويش با هنر و ادب و دين خود را با تحصيل علم و دانش حفظ نماييد.
87-اي مردم پيش از آنكه مرا از دست دهيد از من سؤال كنيد. زيرا دانش اولين و آخرين نزد من است.
88-سخاوت ان است که تو آغاز کني.زيرا آن چه با درخواست داده شود يا از روي شرم و يا از بيم شنيدن سخن ناپسند است.
89-چه قدر فاصله دو عمل دور است: عملي که لذتش ميرود و کيفرش ميماند و عملي که رنج آن ميگذرد و پاداش آن ميماند.
90-گناهي که تو را پشيمان کند بهتر از کار نيکي است که تو را به خودپسندي وادارد.
91-شما را چه شده است که با بدست آوردن متاعي اندک از دنيا شادمان ميشويد, و از متاع بسيار آخرت که از دست ميدهيد اندوهناک نميشويد.
92-اين شيطان است که راه هايش را هموار ميکند تا قدم بر جاي قدمهايش نهيد و راهش را پي گيريد.
93-اگر به جايي رسيدي فراموش نکن از کجا شروع کردي
94-دو چيز قدر و ارزشش براي انسان شناخته نگردد مگر كسي كه آن دو را از دست داده باشد. پس چنين كسي ارزش آن دو چيز را بداند: يكي جواني و ديگري تندرستي و عافيت.
95-هر كس از شما اخلاقش نيكتر باشد ايمانش بهتر است.
96-هر كس عزت از غير خداوند بخواهد خوار مي‌گردد.
97-هر كه پيش خود افتاده نباشد نزد ديگران بلند نيست.
98-به ياد بياوريد هنگام گناه كردن به گذشتن لذتهايش و مانده عقوباتش.
99-سلام را آشكارا كنيد تا رشته شما استوار شود.
100-طمعكار از همه مردم فقيرتر است و كسي كه به خاطر مال دنيا تلاش كند هيچگاه راضي نخواهد شد.
101-هر كس آبروي مؤمني را حفظ كند بدون ترديد بهشت بر او واجب شود.
102-سخن مرد ميزان سنجش عقل اوست وجلب محبت مردم يك نيمه عقل است.
103-هر كه به عيب خود بنگرد از عيبجويي ديگران باز ماند.
104-رضايت به مقدرات الهي اندوه را از بين مي‌برد.
105-هيچ چيز بدتر از ترسو شدن نيست.
106-نادان هرچه نعمتش نيكو شود زشتيش نيز در آن نعمت افزون مي‌گردد.
107-از غير خداوند چيزي نخواه زيرا تنها خداست كه اگر بخواهد ترا بي‌نياز مي‌كند.
108-برتري مردم به يكديگر به دانشها و خردهاست نه به ثروتها و تبارها.
109-كسي كه خويش را بزرگ ببيند در پيشگاه خداوند حقير است.
110-اول خشم ديوانگي و آخرش پشيماني است.